Ik ben Jenny Duijf-Flobbe, geboren in 1954. Ik ben getrouwd met Nico en wij hebben twee zonen: Mark en Paul. Wij wonen in een monumentaal pand aan de rand van het stads-centrum van Zwolle. Ik heb ruim 46 jaar bij de Isalaklinieken te Zwolle gewerkt. Eerst als verpleegkundige, later als secretaresse. Vanaf 1-12-1971 op locatie Weezenlanden, een ziekenhuis dat 2016 gesloopt is en vanaf 2013 in het nieuwe ziekenhuis.

Op 1-12-71 ging ik als 17 jarige “de verpleging” in. Ik begon aan een opleiding voor 3½ jaar en kreeg mijn diploma op 29-5-75. Daarna ging ik werken op de afdeling neurochirurgie. Ik ging trouwen, kreeg kinderen en bleef al die tijd een beetje werken. Achteraf is dat goed geweest, want in de medische wereld verandert er al snel wat. De neurochirurgie werd gecombineerd met neurologie, en verdween later naar de locatie Sophia. Ruim 28 jaar ben ik neurologieverpleegkundige geweest op locatie Weezenlanden. Ook ben ik opgeleid tot “Stroke” (lees: beroerte-) verpleegkundige.
Sinds augustus 2001 weet ik dat ik de ziekte van Graves heb, daar over is te lezen op mijn Graveswebsite. Zie in het menu hier links.
Door mijn ziekte van Graves en een schouderblessure werd het verpleegkundig werk te zwaar en heb ik ander werk gezocht. Vanaf 1-1-06 ben ik secretaresse geworden op de AO&O, de Acute Opname en Observatie afdeling voor hart, long en neuro-patiënten in de Weezenlanden. Per 3-8-2013 heet onze afdeling Eerste Hart Long Hulp in het nieuwe ziekenhuis. En toen kwam mijn pensioen in zicht. Niet mijn leeftijd, maar de omstandigheden boden mij de gelegenheid om eerder te stoppen met werken. Op 1-1-2018 ben ik met pensioen gegaan en ik heb er nog geen moment spijt van gehad. Wel heb ik mij aangeboden om als vrijwilliger bij de Geestelijke Verzorging te helpen en dat is dankbaar werk om te doen. En uiteraard vermaak ik mij ook wel met het werk in onze Bed and Breakfast De Duijventil.
Wie wat wil weten over het ziekenhuis waar ik 46 jaar heb gewerkt en nu vrijwilliger ben, mag op de link “Isala” klikken.  

Ook ben ik al heel lang vrijwilliger bij de Oosterkerk. Ik ben preekvoorziener en postbezorger.

Mijn hobby’s zijn: computeren, tuinieren, onze B&B, fietsen, vrijwilligerswerk, reizen en schilderen (van houtwerk). Sinds 26 mei 2018 heb ik een nieuwe hobby/baan, namelijk “oma” zijn.

Ik ben Mark Duijf, geboren in juni 1980 en woon sinds 2019 weer in Zwolle waar ik sindsdien samenwoon met Brenda Bosman. In 2016 ben ik met haar op date geweest naar mijn stamkroeg “De Tagrijn” en daar is iets heel moois uit voortgekomen. Ik ben docent en geef Duits in Assen op het CS Vincent van Gogh. Verder ben ik in mijn vrije tijd actief als vrijwilliger en officier van dienst bij de Reddingsbrigade in Zwolle en ga graag naar Duitsland, waar ik vaak mijn favoriete bands opzoek of we lekker op vakantie gaan.
Ik heb aan de wieg gestaan van de eerste familiewebsite.

Ik ben Kitty Duijf-Schottert, geboren in 1988. Sinds 2012 heb ik een relatie met Paul. Vanaf 2013 tot 2016 werkte ik bij Leen Bakker in Apeldoorn. In maart 2016 ben ik gaan werken bij Leen Bakker Zwolle. Helaas werd mijn contract daar niet verlengd en kwam ik zonder werk te zitten. In die periode was dat niet erg want ik was net zwanger geworden en voelde mij daar niet fit bij. Net als Paul ben ik ook druk voor de Reddingsbrigade.
Ik ben de oudste uit een gezin van 3 kinderen. Ik heb altijd bij mijn ouders in Spoolde gewoond, totdat ik samen met Paul in Stadshagen een huis kocht.
Tijdens een mooie zonsondergang in het voorjaar van 2015 heeft Paul mij ten huwelijk gevraagd. Uiteraard heb ik JA! gezegd. Op 11 juni 2016 zijn wij getrouwd en in mei 2018 ben ik moeder geworden van onze mooie dochter Sara en in augustus 2022 van onze zoon Koen! Sinds 2019 heb ik een baan bij het Kadaster, waar ik heel erg leuk werk heb gevonden op het Klantcontactcentrum.

Sinds wij in 1979 dit huis kochten hebben wij kamerbewoner(s) gehad. Dit was destijds noodzakelijk om de hypotheekbank “gerust te stellen”, omdat ons inkomen toen te krap was. Wij hebben veel verbouwingen aan ons huis gepleegd. In 2009 hebben we voor de zoveelste keer  de tweede etage verbouwd, (zie ook: “Ons Huis”) om zodra die klaar was weer te kunnen laten bewonen. Maar omdat wij tijdens de verbouwing van de rest van het huis geregeld een deel van die zolderetage zelf nodig zouden hebben, wilden wij er geen vaste bewoner in. Daarom maakten wij die etage geschikt voor tijdelijke verhuur, een Bed and Breakfast met de toepasselijke naam “De Duijventil”. Die B&B is gebleven en anno 2024 nog steeds in bedrijf omdat het ons goed bevalt en zo gezellig is om gasten te ontvangen.