De eerste verbouwing

Wij zouden in het bovenhuis gaan wonen en pas later het benedenhuis erbij trekken als de huurster eruit zou gaan. Wij huurden de naastgelegen bovenwoning en had een opzegtermijn van 3 maanden. Wij dachten 4 maanden nodig te hebben om te verbouwen en lieten een aannemer komen om een offerte te maken.

Foto 1

Er moest nogal wat gebeuren aan dit oude huis, hier een opsomming:

  • Gas, water, elektra en afvoeren vervangen
  • Balkonleuning vervangen
  • Fatsoenlijke keuken met warm water
  • Zolderkamers uitbreken en opknappen
  • Toilet opknappen
  • Alles behangen, schilderen en van vloerbedekking voorzien
  • Woonkamer vergroten, 2 muren slopen
  • Slaapkamer voor ons opknappen
  • Badkamer realiseren
  • Schilderen buitenkant

Het gaat hier alleen nog maar over werkzaamheden in het bovenhuis, met de huurster van de benedenwoning hadden wij afgesproken dat wij niets aan haar woning zouden doen en dat daarom de huur (ƒ 153,00 per maand) gelijk zou blijven.

De aannemer maakte een offerte die net zo hoog uitkwam als het koopbedrag van het huis, dus dat ging niet. We schrapten onze wensen en kozen alleen het meest noodzakelijke. Zo lieten we de aannemer alleen een dragende muur slopen, maar sloegen zelf een niet-dragende muur eruit. De rest van de verbouwing zouden we anders moeten aanpakken, dat moesten we namelijk zelf gaan doen.

Wel lieten we een schilder de voorkant van ons huis schilderen, want dat was in 25 jaar niet meer gedaan, vertelde onze benedenbuurvrouw. Er zat dan ook geen spat verf meer op.

Nico legde samen met zijn schoonvader gas- en waterleidingen aan. Een bevriende HTS- student legde de elektra aan. Dat deed hij op een bijzondere manier: alle groepen kriskras door elkaar, zodat wanneer één groep er uitsprong je op een kamer nooit helemaal zonder stroom kwam te zitten. Anno 2024 hebben we daar nog steeds profijt van.

Foto 2Intussen “leerde” Nico snel en zette zelf een (gekregen) keukenblok met bovenkastjes in de oude keuken. Alle kamers knapten we met behulp van vrienden en familie zelf op: schilderen, behangen, vloerbedekking. De eerste kamer die in gebruik werd genomen was de voorste zolderkamer en wel door een kennis. Wij hadden haar eerst een kamer laten huren in het naastgelegen (huur-)huis waar wij nog woonden; dit om de hypotheekbank gerust te stellen dat het wel in orde zou komen met het geld. Als douche kwam er een noodoplossing op zolder: een open (2e hands) douchecabine met een royaal gordijn er voor. Niet ideaal, maar wel bruikbaar. Nog geen jaar later bouwde Nico er een fatsoenlijke badkamer.

In die tijd waren de subsidieregelingen nog ruim; de gemeente “prees” je als je een oud huis ging opknappen. Wij kregen subsidie voor het vergroten van de woonkamer (oorspronkelijk 3 kamertjes), het realiseren van een fatsoenlijke keuken, de nieuwe elektra en een jaar later zelfs voor de zolderbadkamer.

Die eerste verbouwing was binnen de gestelde tijd klaar en per 1 november 1979 woonden wij in ons “nieuwe” bovenhuis. Dat betekende niet dat wij al klaar waren, veel zaken hadden wij uit moeten stellen en zouden op een later tijdstip in de loop van de jaren moeten gebeuren.

Maar eerst even bijkomen en uitrusten en dat was maar goed ook. Jenny was inmiddels zwanger geworden en in juni 1980 werd het eerste kindje verwacht. Maar nog voor de bevalling werden er nog een paar klussen gedaan.

Zolder. In maart 1980 werd de achterste zolderkamer een babykamer en logeerkamer, gescheiden door een tussenwand met vouwdeur. Eerder zat er een vrolijk gordijn tussen de beide kamerhelften. Er kwam een nieuw dakraam bij, zodat beide kamers daglicht hadden. Ook werd deze kamer geïsoleerd met Isover- glaswol.

Balkon. In april 1980 werden de houten vlonders van het grote balkon een aantal keren in de carbolineum gezet. Jenny had inmiddels zwangerschapsverlof en hanteerde de kwast. Dat dit ongezond was voor moeder en kind wist men toen nog niet….

Foto 3Badkamer. In mei 1980 vonden we nog tijd en energie om op zolder een gewone badkamer te realiseren. Tot dan toe hadden wij ons gered met een losse douchecabine op zolder met een gordijn ervoor. Nu wilden we badkamer met een deur die op slot kon en wel op een eenvoudige, snelle manier vanwege de naderende bevalling. Het mocht ook niet te veel geld kosten en daarom plakten wij waterbestendig schuimvinyl op de gipsplaatwanden, in plaats van tegels. Van de gemeente kregen we er nog subsidie voor ook! Dat waren nog eens tijden! Tijdens het aanleggen van de badkamer zorgde Nico er steeds voor dat de losse douchecabine ergens op de lege zolder aangesloten was, zodat we toch konden douchen. En wat ook mooi was: voor de geboorte van onze oudste zoon Mark was het klaar!

Trappenhuis. In december 1980 knapten we het trappenhuis op met de kwast. Er kwam gaas langs de trapspijlen, want het hoofdje van nieuwsgierige Mark paste net door die spijlen. Stel je voor dat het vast kwam te zitten!

Balkon. In mei 1981 verving Nico de balkonleuning door een nieuwe. De oude was totaal verrot. Ook hier kwam gaas langs de kant, om te voorkomen dat er ongelukken met ons kind zouden gebeuren.

Foto 4Dak. In september 1981 heeft Nico samen met de buurman van nr. 31 zijn en onze dakbedekking vervangen. En terwijl de mussen van het dak vielen tijdens de bezigheden op nr. 31, goot het van de regen toen ons dak aan de beurt was. Het water kwam tot aan de begane grond!

Jaren later is er (in april 2000) in samenwerking met de hele rij van 6 woningen een geheel nieuw dak met isolatie opgekomen. Wij kregen daar zowel subsidie als isolatiepremie voor.

Wij dachten zo’n 10 jaar in het bovenhuis te wonen, maar de tweede verbouwing kwam eerder dan verwacht.

 

 ga verder naar de tweede verbouwing