2008-2009 Wintersportvakantie Trysil

Voor de tweede keer gaan wij voor een wintersportvakantie naar Trysil in Noorwegen. Vijf jaar geleden was dat ter gelegenheid van ons 25 jarig huwelijk en nu omdat wij bijna 30 jaar getrouwd zijn. Dit keer gaan ook de vrienden van Mark en Paul mee en bestaat ons gezelschap behalve uit onze zonen Mark en Paul en ons, Nico en Jenny, ook uit Gerwin en Lisette en Stefan.

Zaterdag 27 december

Het is nog vroeg wanneer wij deze zaterdag na kerst uit Zwolle vertrekken. Om 5.45 uur leggen we de laatste dingen in de auto’s en gaan naar Gerwin en Lisette. Deze staan al helemaal klaar en wij vertrekken om 6.00 uur.
Het is rustig op de weg en een uurtje later passeren we al de grens bij Klazinaveen / Zwartemeer. Bij Wildeshausen houden we een korte sanitaire stop en drinken een kop koffie. Al om 9.30 uur zijn wij bij Hamburg en rijden we de Elbetunnel in en nog geen uur later parkeren wij de auto’s bij Kiel aan de haven. Ons schip, de “Color Fantasy” ligt er al, maar pas om 12.30 uur begint het oprijden. Sommigen van ons gaan nog even shoppen in Kiel, anderen vermaken zich in de terminal van Color Line.

Paul mag eerder de boot op rijden, wij moeten ons bij de busjes verzamelen. En terwijl Paul, Gerwin en Lisette ons vanaf het hoge dek toezwaaien, rijden wij pas de boot op. We hebben 2 hutten voor 4 personen, maar omdat we met z’n zevenen zijn, is er 1 bed over. Er wordt een verdeling gemaakt en daarna verkennen wij het hele schip. Om 18.00 uur gaan we aan het Scandinavisch buffet, aangeboden door Gerwin en Lissette, die deze vakantie als hun huwelijksreis beschouwen. Ze zijn al twee weken getrouwd!
Het eten smaakt heerlijk en we moeten oppassen geen buikpijn te krijgen. Na het eten halen we aan dek wat frisse lucht of komen we wat bij in de hut. Wij bieden het jong getrouwde stel een drankje aan in een bar van hun keuze. Omdat de nachtclub barstensvol is, kiezen zij de Panoramabar. Wat het drankje betreft laten zij zich verrassen en krijgt Gerwin een Color Line Special en Lisette een Captain ’s Favorite.
We gaan bijtijds slapen, want morgen is het weer vroeg opstaan.

Zondag 28 december

Wij laten ons door de TV wekken en dat is om 7.00 uur. Om 8.00 uur gaan wij aan het ontbijt en wij laten ons het uitgebreide voedsel goed smaken. De Fantasy legt tegen 10.00 uur aan in de sneeuwloze haven van Oslo en even later rijden wij de boot af. Het duurt maar even en Paul heeft ons ook gevonden.
De E6 is een oude bekende van ons en zó gevonden. De weg is sneeuwvrij en we rijden dan ook in een redelijk tempo noordoostwaarts. Onderweg is er af en toe een plas- of tankstop en om 13.35 uur rijden wij Trysil binnen. Nog even het kleine stukje de berg op en daar verrijst het dorp Fageråsen. In het Informatie- bureau annex receptie wacht ons een verrassing; Niet alleen is ons chalet nu al beschikbaar (in plaats van pas om 17.00 uur), het chalet dat wij krijgen is precies het chalet wat Nico en Jenny afgelopen zomer als nummer één hadden genoteerd en bij hun boeking hadden opgegeven: nummer 20a.
Nummer 20a is inderdaad een groot chalet en even later lopen we af en aan om onze spullen uit de auto’s naar binnen te krijgen. Wanneer de auto’s naar de parkeergarage worden gebracht, worden meteen de skipassen aangeschaft.
Wanneer alles een plekje heeft gekregen gaan we nog een uurtje of wat skiën op de verlichte pistes. Het gaat heerlijk allemaal, zelfs Stefan die alleen nog maar twee keer op een indoor- skibaan is geweest zoeft de berg af. Na het skiën gaan we eten, Jenny heeft een pastamaaltijd klaargemaakt. Sommigen nemen een tijdje rust, anderen spoeden zich naar de sauna. Helaas is het Nico niet gelukt om met de satellietschotel Nederlandse TV te ontvangen. Morgen beter……

Waarom Trysil?

Tja, dat vroegen wij ons vijf jaar geleden ook af, maar na die keer niet meer. Lees ons vakantieverslag van 2004 maar eens. De wintersport in Trysil geeft zoveel bijzonders dat wij daar niet elk jaar naar toe willen. Financieel zou dat ook moeilijk gaan, maar ook vanwege het bijzondere wilden wij wel 5 jaar wachten, tot er weer een trouwdag van ons te vieren is. Trysil ligt ongeveer 220 km rijden van Oslo af en heeft het grootste alpine- skigebied van Noorwegen met 32 liften en 65 pistes met een totale afdaling van 67 km aan 3 zijden van de berg, de Trysilfjellet (1132 m). Het is eenvoudig om van de ene kant van de berg naar de andere kant te komen, ongeacht de ligging van de accommodatie. Langlaufers vinden hier 100 km gespoorde routes in bos- en berggebied. Fantastische sneeuwcondities, snelle skiliften zonder wachtrijen en veelal zeer goede off-piste mogelijkheden. Dat is Trysil in een notendop. Hier beleef je de ultieme ski-ervaring. Glijdend van de boomrijke pistes en kijkend in de lift naar de prachtige bergtoppen zul jij je de koning te rijk voelen! Ook de Noorse Koninklijke familie komt hier skiën, maar die hebben we niet gezien of herkend.

Trysil is een zeer populaire wintersport­bestemming voor jong en oud, een dorp op zich, met een groot aanbod van luxueuze chalets, bungalows, appartementen, winkels, minibank, cafetaria’s, restaurants, pubs, skischool. Voor de meeste huizen geldt ski in/ski out, vlak bij je huis is een transportlift naar het ski­centrum, je auto heb je in Trysil en de bijbehorende dorpen niet nodig. De welkomstcentra verzorgen de informatie voor de klant, met sleutels, kaart met ligging van je huis en hier kun je ook terecht met al je vragen. Er is een rechtstreekse bustransfer van het vliegveld bij Oslo naar het skigebied Trysilfjell.

Natuurlijk is er in Trysil nog meer te doen dan alleen skiën, zowel op de piste als er buiten. Wij hebben een schitterende Huskytocht gemaakt en net over de grens met Zweden (40 km van Trysil) een sneeuwscootersafari gedaan.
Ook even een vooroordeel wegpoetsen: wintersporten in Scandinavië is niet duurder dan in de Alpenlanden. Het ligt er aan welke accommodatie en welke reis er naartoe je kiest. Een skipas is net zo duur, of soms zelfs goedkoper als in een van de ‘populaire’ Alpenplaatsen. Bovendien is het er in de schoolvakanties veel rustiger op de pistes en ook verstopte snelwegen zijn een onbekend begrip. Met name de maanden februari tot en met april zijn ideaal voor een skivakantie naar de Noorse sneeuw: lange dagen, stabiele weersomstandigheden en veel, heel veel sneeuw.

Wat maakt Trysil anders?

De atmosfeer in Trysil is anders… zeker anders dan in de luxere skidorpen in de Alpen. De Noren zijn sportieve mensen, die zelf enorm van het buitenleven houden. Zij zetten de toon in Trysil. Zien en gezien worden is er niet bij: niemand loopt in dure merken zoals Bogner of JetSet. Technische, functionele kleding van Haglofs of The North Face bepaalt het beeld. Dat mag ook wel, want de temperatuur wil hier ook nog wel eens ruim onder de min twintig graden duiken. Overigens hebben wij daar geen last van, het chalet is erop gebouwd en wij zijn er goed op gekleed. Op de website van www.skistar.com/trysil is alle informatie voor een geslaagde wintersportvakantie in Trysil te vinden.

Trysil 016Maandag 29 december

We zitten al vroeg aan het ontbijt, want er moet deze dag volop geskied worden, zo is de algemene mening. Om 9 uur zijn de meesten al op de piste, hoewel het nog niet helemaal licht is. Het wordt opnieuw een zonnige dag, maar het lukt de zon niet om met haar stralen ons chalet te verwarmen. Het blijkt dat de zon in deze tijd van het jaar net niet over de berg heen komt. Maar boven op de berg en aan de andere kant, bij Trysil- Turistsenter schijnt de zon volop en is een zonnebrandcrème niet overbodig. Tussen de middag wordt er in ons chalet geluncht en daarna worden opnieuw de latten ondergebonden. Zelfs Lisette kan niet meer stilzitten en gaat skiën. In verband met haar zichtbare zwangerschap zorgt zij wel dat zij niet al te moeilijke afdalingen neemt. Aan het einde van de middag komt iedereen weer terug, voor velen voelt het alsof het al bedtijd is. Mark en Stefan maken samen een heerlijke maaltijd (Pitti Panna) klaar. De avond wordt door Gerwin, Paul en Stefan doorgebracht in de sauna. De laatste twee springen als echte diehards naderhand in de sneeuw om af te koelen. We lezen en kijken wat TV, helaas is het weer niet gelukt om satelliet- TV te ontvangen. Na nog een aantal pogingen worden de spullen definitief naar de camper gebracht. Deze dag ligt iedereen voor middernacht op bed.

Ons Chalet
Het is 31 mei 2008 wanneer wij – bij een temperatuur van ruim 30 graden boven nul! – dit chalet, “Fagertoppen Type Y”, kiezen als onderkomen voor onze wintersport 2008 / 2009.
Onze voorkeur gaat aanvankelijk uit naar een bijna soortgelijk type (W), die in tegenstelling tot Type Y is voorzien van 2 toiletten. Om een aantal redenen wordt het uiteindelijk toch de variant met 1 toilet: De chalets met 2 toiletten zijn gestapeld gebouwd in blokken van 4, dus heb je aan drie kanten buren (en kans op geluidsoverlast!). De “enkelvoudige” toiletvarianten zijn geschakeld gebouwd in blokken van 2, dus de kans op burengerucht is beduidend kleiner. We geven als voorkeur dus Type Y op, liefst met nummer 20A of 20B. Leuk, wanneer blijkt dat we nummer 20A daadwerkelijk krijgen. Het chaletblok met dat nummer ligt van alle onderkomens het dichtst bij de skiliften en piste; vanaf de skiberging zoef je een meter of tien naar de dichtstbijzijnde lift en pistes. Wanneer je Piste 44 volgt, ski je zó weer terug naar de skiberging. Dus echte “ski in / ski out”. De ligging is perfect, maar achteraf blijkt dat één gecombineerd toilet / badkamer / sauna voor 7 personen toch wel wat aan de krappe kant is. Een tweede toilet was handig geweest, maar die perfecte ligging maakt toch wel erg veel goed…. Het chalet ligt op het zuiden, maar in deze tijd van het jaar (december-januari) moet de zon moeite doen om over de bergrand heen te schijnen. Een week later was dat vast gelukt!

Het bijzondere van dit chalet is niet de sauna, want die zit in bijna alle Noorse chalets. Wat zo apart is, is dat je binnenkomt op de slaapverdieping en met een trap omhoog naar de leefruimte gaat. Vanuit de woonkamer heb je een schitterend uitzicht over de pistes. Beneden bevinden zich 3 slaapkamers, een droogkast, een bergkast en de douche/wc/saunaruimte. Boven bevindt zich de kamer met zithoek, houtkachel en grote eettafel, de keuken en nog een kleine slaapkamer met stapelbed. Omdat alles van hout is hoor je wel iedereen lopen en dwars door de vloer heen kun je soms de gesprekken volgen.

Dinsdag 30 december

Gerwin en Lisette zorgen voor een buffetontbijt, waarbij we meteen een lunchpakketje maken. Gerwin en Paul, Mark en Stefan gaan skiën en ook Jenny bindt even de latten onder. We moeten op tijd weer terug zijn, want om 12.00 uur gaan we een Huskytocht maken. Nico heeft dat gisteren al af kunnen spreken. Onderweg merken we dat de temperatuur in rap tempo daalt, van -8 graden al heel snel naar -21! Dit alles zien we met toenemende verbazing op het display van de camper- buitenthermometer.

Om 12.00 uur starten wij met onze hondensledetocht, getrokken door een roedel enthousiast- blaffende honden. De tocht gaat door een prachtig gebied en we genieten dan ook met volle teugen. We treffen het dat de zon schijnt, want nu wordt de witte omgeving in schitterende stralen gehuld.
Na een uurtje komen we weer terug bij de kennel, een heleboel foto’s en filmminuten rijker.

Trysil 022

Daarna gaan we uitgebreid shoppen in Trysil en doen we ook vast boodschappen voor Oud en Nieuw. Mark en Stefan scoren een bijzonder cadeau voor Paul ’s verjaardag: a.s. vrijdag, 2 januari.
Hierna gaan we weer terug naar ons mooie chalet in Trysil Fageråssen. Het valt ons op dat het “boven” bij ons lang niet zo koud is als “beneden” in het dorp Trysil. Het verschilt zo’n 12 graden!

Stefan en Mark koken een heerlijke gezonde maaltijd: hamburger, bietjes, sla en ovenfrietjes. We laten het ons prima smaken.
’s Avonds gaan de meesten nog even avondskien op de verlichte pistes. Mark en Jenny ontdekken dat we draadloos internet kunnen ontvangen bij de “informatie c.q. kaartverkoop”. We lezen onze mail, mailen terug en bekijken het weer in onze omgeving en in Nederland. De laatste doet niet veel onder voor onze, want er wordt volop geschaatst door het thuisfront. Ondertussen krijgen we ijskoude vingers, want wij staan met ons laptopje gewoon buiten!

Woensdag 31 december, Oudejaarsdag

’s Morgens wordt er weer volop geskied en Mark neemt zijn moeder mee naar andere pistes die zij nog niet kent. Het is een beetje bewolkt en af en toe valt er een vlokje sneeuw. Daardoor is het een stuk minder koud dan de dag ervoor. Omdat Jenny last krijgt van haar knieën blijft zij ‘s middags in het chalet, samen met Lisette. De anderen gaan weer de piste op, de berg is door de meesten van hen al verscheidene keren rond geskied.
Wanneer de liften stoppen zijn wij ooggetuige van een fakkelafdaling van de kinderen van de skischool. De sliert fakkels die de berg afskiet, is een beetje rommelig. Ook het vuurwerk dat daarna de lucht in gaat slaat eigenlijk nergens op.  Na een paar sierballen en -knallen is het al weer voorbij. We hebben de slee van thuis meegenomen, maar die is niet bestand tegen drie grote zware kerels. Helemaal nadat Stefan met Paul in een bloedvaart de helling afgaan en daarbij zijn enkel blesseert, is de vorm van de slee enigszins veranderd.

Trysil 043Het avondeten wordt verzorgd door Nico, daarbij ondersteund door Jenny. Op het menu staat stamppot zuurkool met spekjes, rozijnen en rookworst. De avond wordt doorgebracht met internetten in de hal van het toeristenkantoor. Stefan, Mark en Paul wringen zich in het kleine halletje, dat een betere plaats is dan buiten aan de balie van de kaartverkoop. Even later persen zich allerlei hoogopgemaakte, druk kwebbelende dames bij hen in het toch al kleine hokje. Blijkbaar wachten zij op de bus naar het centrum. Het is er met name voor de aanwezige jonge internetters een hele belevenis.
Deze Oudejaarsavond brengen we door met spelletjes kaarten, Stap Op en Koehandel. Nico geniet van een concert van André Rieu op de Noorse televisie. Ondertussen wordt er vuurwerk aangestoken en genieten we van het vele vuurwerk om ons heen. We zitten wat dat betreft eerste rang!

Vlak voor twaalf uur gaan wij naar buiten, de heldere, ijskoude nacht in. Plotseling wordt er van alle kanten vuurwerk afgestoken en verandert de hemel in een fleurig geheel. Het jaar 2009 is begonnen! Onze wensballonnen gaan de lucht in, vergezeld van vele wensen voor het Nieuwe Jaar. Het zijn niet de enige wensballonnen, we zien er velen om ons heen het luchtruim kiezen. Prachtig gewoon! Nadat al het vuurwerk op is gaan we nog even binnen zitten om warm te worden. Het is een beetje laat geworden, maar dat hoort natuurlijk bij deze nacht.

Donderdag 1 januari 2009, Nieuwjaarsdag

Deze morgen slapen we allemaal een beetje uit, degene die het eerste boven is (boven is hier de huiskamer, de slaapkamers zijn beneden), moet de broodjes in de oven afbakken. De winkel gaat namelijk pas om 12.00 uur open. De eerste uren wordt er verspreid wakker geworden en ontbeten. Gerwin en Paul stappen daarna als eerste op de lange latten, gevolgd door Mark, Stefan en Nico. Lisette neemt een rustdag en Jenny ook vanwege haar zere benen. Zij gaat een paar boodschappen doen en foto’s maken van het dorp. Stefan heeft een beetje proef geskied op de piste dichtbij ons chalet, maar zijn enkel doet teveel pijn om verder te gaan. Ook hij neemt een rustdag om zijn enkel te laten herstellen.

Jenny gaat ‘s middags wandelen met aan elke hand een skistok. Het is ijskoud, maar door het wandelen is de dikke jas toch net iets teveel van het goede. De wandelroutes hier zijn dezelfde als de langlaufroutes, dat was ons afgelopen zomer ook al uitgelegd. Maar het is moeilijk te oriënteren wat nu wat is, met een “Langrennkaart” en de skipistekaart er naast. Toch lukt het om naar Fjellroa te lopen, dezelfde wandeling als een half jaar geleden. Wanneer Jenny terug is komende ook de skiënde chaletbewoners net terug. Om weer een beetje op te warmen gaat iedereen om de beurt de sauna in. Het douchen daarna is wat problematisch, het warme water is een beetje snel op.

Het diner wordt door Gerwin en Lisette verzorgd en we genieten van tagliatelle met heerlijke broccoli-/zalmsaus. Ook de hamsaus smaakt prima. De avond wordt weer doorgebracht met internetten in het halletje, spelletjes en TV kijken. We gaan vroeg op stok; omdat het vroeg donker wordt werkt onze biologische klok ook anders.

Vrijdag 2 januari, verjaardag van Paul.

Paul, die al wakker is, wordt veiligheidshalve met pannendeksels nagewekt en wordt aan het ontbijt hartelijk gefeliciteerd met zijn 25e verjaardag. Hij krijgt een paar presentjes van zijn ouders en als laatste een gezamenlijk cadeau, het is een kaart waarop de route van Trysil naar Stöten (in Zweden) staat aangegeven. Hij weet alleen nog niet wat er gaat gebeuren. Na het ochtend- skiën vertrekken we rond de middag naar Stöten. Onderweg stoppen we in Trysil waar Paul voor 7 personen reserveert bij een pizzeria voor de komende avond. Na een uurtje komen we in Stöten aan en parkeren vlakbij het doel van de reis: een heuse sneeuwscootertocht van 1½ uur; het gezamenlijke cadeau voor Paul. Hij mag alleen op een scooter, de rest van het gezelschap gaat per 2 man/vrouw op een sneeuwscooter, een trip onder begeleiding. Het lijkt makkelijker dan het is. Al vrij snel na vertrek duiken Stefan en Mark rechts uit de flank de skipiste op en dat is niet de bedoeling. De gids zet de scooter weer “on track” en de reis wordt vervolgd. Bij de beklimming van een steile helling kiepert één van de scooters om, gelukkig niet van ons gezelschap, wat voor een beetje vertraging zorgt.

Trysil 078Onderweg wordt een aantal keren gestopt, om de achterblijvers weer gelegenheid te geven aan te sluiten. Jenny vindt het allemaal doodeng en vaak tè snel gaan. Probleem is dat door een lage snelheid de hobbels en bobbels veel erger gevoeld worden dan wanneer je wat sneller gaat. Tijdens de tussenstops genieten we van schitterende panorama’s, waaronder de Trysilfjellet die we in de verte zien liggen. Daarna wordt met horten en stoten de terugweg aanvaard en uiteindelijk komen vele hobbels later we weer op het vertrekpunt aan.
Tegen vieren gaan we – per auto!- terug richting Trysil. Jenny en Nico rijden rechtstreeks terug om de algemene boodschappen te doen, de rest van het reisgezelschap doet per Volvo eerst een Zweedse ICA- supermarkt aan om cider in te slaan. Daarna trakteert Paul op een etentje in een Trysilse pizzeria, waar vier Nederlanders door de ‘ober” o.i.d. van “ons” gereserveerde tafeltje worden verdreven en staande moeten wachten tot er een tafeltje vrij komt. Het eten smaakt uitstekend en de alcoholvrije consumpties worden per halve liter aangeleverd. Na een uitstekende maaltijd rijden we tegen achten na een tussenstop bij een sportzaak weer bergopwaarts naar ons verblijf, na een inspannende en indrukken-rijke dag.

Zaterdag 3 januari, 2009

We staan allemaal bijtijds op, want het is de laatste dag dat we kunnen skiën. Buiten wacht ons een verrassing: een vers pak sneeuw! Het is vannacht gevallen en het sneeuwt ook nu nog steeds een beetje. Gerwin, Lisette en Paul gaan met elkaar skiën. Paul en Gerwin hebben zichzelf beloofd de zwarte pistes te gaan doen. Paul zal daar een zere heup aan over houden. Mark en Stefan gaan ook samen en willen de berg helemaal rond. Nico en Jenny blijven op de groene pistes van het Høyfjellsenteret en ook zij vermaken zich prima.
Jenny heeft wel erge last van haar knieën en moet na een uur alweer pauzeren. Geeft niet, het chalet staat pal aan de piste. De zon heeft zich deze week elke dag laten zien, maar vandaag laat hij het na wat armzalige stralen op de berg afweten om plaats te maken voor verse sneeuw.

Na de lunch gaan de meesten weer de piste op. Het is ondertussen weer hevig gaan sneeuwen en het zicht wordt steeds minder. Tegen drieën is iedereen uitgeskied en worden er alvast wat dingen ingepakt. De jongelui vertrekken voor wat laatste inkopen naar Trysil-centrum en moeten op de terugweg voor het laatste stukje naar het appartement de sneeuwkettingen omleggen. Nico en Jenny lopen een paar keer met een beladen slee naar de camper in de parkeergarage. Ze besluiten om voor het inpakken van de bagage de camper niet naar het chalet te rijden omdat er juist voor dat stukje sneeuwkettingen nodig zijn. Bovendien zouden de ramen kunnen beslaan en bevriezen, terwijl nu in de parkeer- “garage” de ruiten helemaal schoon zijn.

Ondertussen hebben Lisette en Gerwin voor een heerlijke avondmaaltijd gezorgd: vis met gemengde groenten en gebakken aardappelschijfjes. Het toetje is van Saroma, iets wat we bij toeval deze week veel hebben gegeten. ’s Avonds zitten we in ons uitgeklede chalet, alle feestverlichting en verjaardagslingers zijn weggehaald. Er wordt TV gekeken, gelezen en ge-internet in de hal van de “Tourist-I-“.
We gaan vroeg naar bed, want morgen moeten we vroeg op. Om 12.30 uur moeten we aan de haven in Oslo zijn en het is zo’n 3,5 uur rijden.

Zondag 4 januari 2009

Deze laatste dag staan we vroeg op en om 7.00 uur is iedereen uit bed om te ontbijten en de laatste dingen in te pakken. Vele handen maken licht werk en dat merken we, want om 8.45 uur kunnen we de sleutels inleveren. Met tegenzin, dat wel. Wij hadden er nog wel een periode aan vast willen knopen.
Bij de receptie leveren we ook onze slagboomkaarten in en krijgen tot onze verrassing uitrijmuntjes voor twee auto’s. We hoeven dus geen 30 kronen te betalen om van deze berg af te kunnen komen. Het begint al aardig licht te worden als wij wegrijden en onderweg zien we de zon opkomen. Tevens zien we op onze camperdisplay de temperatuur razendsnel zakken naar  –25 graden Celsius! De passagiers in Paul ‘s auto hebben daar geen weet van en krijgen een sms- je ter info. Om 9.55 uur passeren we Elverum, voor de Duijven een herinnering aan twee maal VW garagebezoek. Onderweg houden we een plasstop en een tankstop, waar natuurlijk óók weer geplast moet worden. Om 12.30 uur komen we aan in de haven van Oslo; we hebben er dan net zolang over gereden als op de heenreis.

Wederom gaat Paul –met dakkoffer- eerder de boot op dan wij, om 12.55 uur. Gelukkig hoeven wij niet al te lang te wachten en eenmaal aan boord worden de hutten weer verdeeld.
Daarna gaan we aan dek om in een stralend zonnetje van het wegvaren te genieten. Het is koud, maar niet zo koud als waar wij vandaan komen. We gaan wat winkelen en Jenny koopt een leuk zomerjack. Ook kopen we wat eetbaars in de taxfreewinkel. Dit omdat wij pas voor 20.30 uur plaatsen aan het buffet konden reserveren. Daarna een uurtje plat, want het was wel erg vroeg op vanmorgen.

Trysil 098

Om 19.00 uur gaan wij naar een wervelende show in de Fantasy Showlounge. Je mag daar niet filmen en alleen fotograferen zonder flits, maar natuurlijk luistert het toestel van Jenny daar niet naar. De eerste twee foto’s gaan goed, maar bij de derde gaat plots de flits af en komt er ijlings een bewaker een reprimande geven. Het zijn toch wel aardige foto’s geworden. Het buffet is weer heerlijk, deze keer weer heel andere dingen dan op de heenreis. Nico en Jenny trakteren op deze Scandinavische culinaire maaltijd, want 5 jaar geleden vierden zij hun 25 jarig huwelijksfeest. Morgen, 5 januari 2009 zijn zij 30 jaar getrouwd! Opnieuw wordt er gewinkeld en leuke dingen gekocht, de winkels zijn tot 24.00 uur open. Ook gaan sommigen hun kronen in het casino vergokken. Met geluk nog wel! Van al dat eten wil onze maag wel protesteren en voor twaalf uur liggen we op bed. We merken niets van het feit dat we op een boot zitten en vallen al vrij snel in slaap.

Color Line

Waarom de overtocht Kiel – Oslo v.v. met Color Line en de “Color Fantasy”? Kort gezegd: vanwege de fantastische reis!
Het verschil in kilometers over land en bruggen wordt niet echt goedgemaakt door de kosten van deze overtocht. Zo is de overtocht van Kiel naar Göteborg met Stena Line beduidend goedkoper.
Een aantal redenen om toch voor Kiel – Oslo te kiezen:
– De afstand van Oslo naar Trysil is zo’n 220 kilometer. Vanaf Göteborg is dit 550 kilometer en daar doe je in winterse omstandigheden véél te lang over. We hebben het in de zomer uitgeprobeerd en waren toen bijna 8 uur onderweg. ’s Winters doe je daar zeker 10 uur over.
– Doordat we de accommodatie in Trysil via een Nederlands reisbureau boeken, BBI-Travel, kunnen we –met uitzondering van de toeslagen en de hutaccommodatie – een retour boeken voor de prijs van een enkele reis.
– Het is bijzonder prettig om de eerste dag maar een kleine 500 kilometer naar Kiel te rijden en de volgende dag –zelfs in winterse omstandigheden- nog “maar” 220 km. Bij goede rijomstandigheden ben je dan in een paar uur in Trysil.
-Bovendien: De “Color Fantasy” (en het bijna identieke zusterschip “Color Magic”) is een nieuw en bijzonder luxe schip met een schitterende winkelgalerij en glazen luxe liften, zelfs met hutten met “promenade-uitzicht”. Wij kiezen net als in het voorjaar van 2007 voor een buitenhut met grote ronde ramen en “zeezicht”.
Een overtocht met één van deze schepen doet het begrip “veerboot” verbleken in Cruiseschip en is zeker een aanrader!

Maandag 5 januari, 2009

Om half acht loopt de wekker van Nico af. Wat een kabaal zeg! Even later roept die van Paul vriendelijk om op te staan. We pakken vlug alles in en zetten het klaar voor vertrek.
Om 8.00 uur ontmoeten we de anderen om samen aan het ontbijtbuffet te gaan. Omdat deze datum ’05-01-09′ de echte dag is dat Nico en Jenny 30 jaar getrouwd zijn, trakteren zij op dit ontbijt. We zijn er inmiddels achter gekomen dat het goedkoper is in Noorse kronen te betalen dan in Euro’s. Op de rekening van het diner zal het tientallen euro’s schelen, rekenden wij uit. Tijdens het ontbijt wordt het bruidspaar van deze dag overladen met cadeautjes.

Boven op dek 13 zien we de Color Fantasy de haven van Kiel binnenvaren. Even later wordt er omgeroepen dat we naar de autodekken kunnen gaan. Dat levert een klein probleem op: Nico en Jenny hadden niet alleen het nummer (B3) van het autodek moeten onthouden, maar ook de kleur. Zij gaan dus bij B3 rood de trappen af, terwijl zij op B3 groen moeten zijn. Vanwege de vrachtwagens is het onmogelijk om tussendoor over te steken, dus het wordt weer trappen op en aan de andere kant van het schip de trappen weer af. Mark zit al klaar achter het stuur, want wij waren allang aan de beurt om de boot af te rijden. Het is 10.00 uur wanneer wij in Kiel voet (of beter gezegd: wiel) aan wal zetten en Mark zet er meteen de sokken in. Omdat Jenny dit wel verwacht, zit zij achterin om haar dikke boek van deze vakantie uit te lezen. Dat is inderdaad gelukt. Om 11.00 uur rijden we de Elbetunnel in, om een kwartier later in een file te belanden tot de aansluiting naar de A261/A1. Er is een ongeluk gebeurd, maar een half uur later rijden wij al weer op volle snelheid.

Om ± 12.40 uur stoppen we kort bij Ikea Bremen. We nemen een broodje en maken een sanitaire stop. En flinke beker koffie gaat mee naar de camper. Terwijl de auto van Paul, met Stefan, Gerwin en Lisette vanaf dit punt –net als op de heenreis via Meppen e.d.- naar Zwolle rijden, gaan Mark, Nico en Jenny over Groningen. Mark woont daar en moet weer hard met zijn studie aan de slag. Om 14.50 uur zijn wij in Groningen, zetten Mark af en gaan naar Zwolle. Bij een tankstation neemt Jenny het stuur over. De thuishaven begint te roepen!
Net na 16.00 uur rijden wij onze straat in en zien een verbaasde Paul net wegrijden. Hij heeft niet verwacht dat wij er ook al zouden zijn. Zo zie je maar weer: over Groningen rijden kan net zo snel zijn (minder drukte op de weg) dan over Klazinaveen/Zwartemeer. Tot slot wacht ons –zoals na elke vakantie- de beste overnachtingplaats, namelijk in ons eigen huis aan d’ Allee! Het is koud in Nederland en dus ook in Zwolle. Maar voor ons Scandinaviëgangers voelt het warm aan. Min 10 is niets bijzonders meer voor ons…………….!

Klik HIER voor de foto’s van deze onvergetelijke vakantie!