2002: Voorjaarsvakantie Scandinavië

Zaterdag 27 april 2002 Dag 1

We vertrekken om 10.30 uur. Het is afwisselend weer: regen, hagel, storm en een enkele onweersklap. Deze keer rijden we via Assen-Veendam, dus niet over Groningen. Om 11.55 uur passeren we de grens met Duitsland. Na de traditionele stop bij de 1e Duitse P-WC rijden we verder. Tot Bremen is het rustig op de Autobahn, daarna wordt het drukker. Bijna direct na de afslag naar Hamburg komen we in een file die volgens de radio 18 kilometer lang is. Omdat we tòch al van plan waren om eindelijk eens de hoge brug over de Elbe te nemen pakken we de eerste de beste afslag en volgen we de bordjes “Elbbrücken”. Dat idee blijken meer mensen te hebben. In Noord-Hamburg is een belangrijke voetbalwedstrijd tussen HSV en Borussia Dortmund, waardoor het extra druk op de weg is. Zo af en toe zien we in de verte een glimp van de “hoge brug”, maar we hebben hem nooit gereden en ook nu lukt het niet. Wèl een brug over de “Süder Elbe”, maar die was niet zo hoog. In Noord Hamburg komen we weer bij de A7, waar nog steeds een file staat. We rijden over weg 4 naar Quickborn en komen daar uiteindelijk op een file-vrije A7 uit. Uiteindelijk hebben we er ruim 2 uur over gedaan om langs en door Hamburg te komen. Na een tankstop in Kiel rijden we om 18 uur de Stena Scandinavica op. Onze hut is 8270. We staan als eerste op het linker autodek boven. Verder is eigenlijk alles bekend, behalve de buffetprijs: nu Sek 220 per persoon. Overigens nu wèl inclusief ca. 10 minuten live-muziek. Na het overdadige eten zaagt Nico weer een boom om en maakt Jenny een ommetje en doet een paar boodschappen.

Zondag 28 april 2002. Dag 2

Na een korte en onrustige nacht (er was een matige noordwester storm) worden we om 7.00 uur op de gebruikelijke manier in 3 talen gewekt. Na een heerlijk en overdadig ontbijt varen we om precies 9.00 uur de haven in en rijden we als één van de eersten de boot af. Via een prachtige omleidingsroute die we vorig jaar hebben ontdekt worden we om Göteborg heen naar de E6 geleid, naar Kungalv. Vanaf de E6 rijden we weg 165, de “Blå-Gröna Vägen”, een mooi alternatief voor de E6 tot boven Oslo. In Vassbotten vinden we al vroeg een rustige camping aan het Norde Bullarensjön. We zitten lekker in het zonnetje en gaan ‘s middags een eind fietsen, zó maar over de Noorse grens. Jenny’s nieuwe fiets bevalt heerlijk. Ook maken we nog een wandeling naar een waterval, de Elgådfossen. Daarna zitten we nog een tijd in de zon en wanneer het te koud wordt gaan we naar binnen.

Maandag 29 april 2002 Dag 3

We staan even na 8.00 uur op en rijden een uurtje later de camping af. Een minuut later zijn we in Noorwegen. Het weer is variabel: het regent hard of zacht. Omdat vanmorgen Jenny’s oom begraven wordt, hebben we afgesproken om in een kerk een kaarsje te branden. De Noren hebben echter afgesproken om op maandag alle kerken af te sluiten, tot en met Rooms Katholieke en Methodistenkerken. We doen boodschappen in Halden en vervolgen de “Blå-Gröna Vägen”, hier in Noorwegen is dat weg 22. Om 13.30 uur lunchen we aan de Glomma en bij Lilleström gaan we de E6 op. We besluiten om weg 3, de route via Elverum, niet te doen. In plaats daarvan willen we bij Ringebu weg 27 op (= omhoog!). Beneden in Ringebu staat een bord dat de weg van 20.00 tot 7.00 uur afgesloten is. Het is inmiddels 19.00 uur, dus we hebben nog een uur en tuffen vrolijk bergopwaarts langs hutten, wintercampings (met volop sneeuw) en zelfs een bergkapel (juist: óók op slot!). Verderop, zo’n 25 kilometer vanaf de E6, verdwijnt de weg in de mist en onder de sneeuw. We hebben wel sneeuwkettingen, maar dit is iets teveel van het goede en keren weer om. Eenmaal weer terug op de E6 is het even zoeken naar een overnachtingsplek, want we hoeven vandaag niet persé op een camping te staan. Rond 20.30 uur gaan we bij Sjoa (verderop óók afgesloten) weg 257 op en stoppen bijna direct onderaan een brug over een riviertje. Daar vinden we een prima plek om te overnachten. We hebben overigens al vanaf Lillehammer sneeuw langs de E6 zien liggen.

Dinsdag 30 april 2002, Koninginnedag Dag 4

Vannacht sliepen we heerlijk, maar aan het begin van de ochtend krijgen we het toch wel koud. Het dieselkacheltje brandt al een uur als we om 8.45 uur opstaan en het wordt lekker warm. Na een toiletbezoek bij het houtsnijwinkeltje / tankstation van Sjoa vervolgen we de E6 tot Dombas. Daar doen we in het ons bekende winkelcentrum boodschappen voor 2 dagen, want morgen, 1 mei, is het de Dag van de Arbeid, een nationale feestdag en zijn hier alle winkels dicht. We picknicken midden in de sneeuw bij het kerkje van Hjerkin, de Eysteinkyrkja. Hjerkin is de droogste plaats van Noorwegen en we zitten dan ook in de stralende zon. Jammer genoeg is ook dit kerkje weer gesloten, dat kaarsje branden voor die oom laat wel lang op zich wachten. Het blijft verder zonnig en droog, ook als we om 16.00 uur Trondheim inrijden. Het in- en uitrijden van Trondheim is duur, resp. 15 en 25 kronen. Het parkeren is ook duur en tot overmaat van ramp is ook de Nidarosdom gesloten. Dáár wilden we namelijk eindelijk een kaarsje aansteken. Na het zoeken van een nieuwe parkeerplaats -die net zo duur blijkt te zijn als de oude- zijn bijna alle winkels gesloten en blijkt de vishal een viscafé te zijn geworden. Teleurgesteld gaan we op zoek naar een camping. Maar ook dat valt niet mee: de eerste is duidelijk nog niet klaar om gasten te ontvangen en de tweede (de “Ja/hahahah!” uit een ander jaar, met een voor ons bekend verhaal) heeft de douches nog niet eens aangesloten en daar komen we juist voor. Uiteindelijk vinden we om 19.00 uur camping Hegnes Gård in Stjördal aan het begin van de E14 . Wij vinden hem duur: 140 Nok voor een boerenplaats met stroom in het voorseizoen!

Woensdag 1 mei 2002 Dag 5

Om 10.00 uur vertrekken we van de camping. Er valt niets te winkelen vandaag, want alles is dicht. Vannacht hebben we het niet koud gehad (buiten was het 9,5 graden). We volgen de E6 weer. Na (weer) een dichte kerk is er in Skatvall zowaar één open, maar daar begint bijna een dienst, dus wéér geen kaarsjes. Ook in Skogn is de kerk dicht; het is nu wel mooi geweest! In Steinkjer verlaten we de E6 en gaan we de -door Jenny ontdekte- weg 763 op. Deze weg gaat rechts om het Snåsnavatnet en komt bovenaan bij Snåsna weer bij de E6. We bezoeken de -uitgestorven- “Bölareinen”, rotstekeningen met “het meest gefotografeerde rendier van Norge” en ook een oorlogsmonument. Even boven Snåsna gaan we eten en houden we siësta. Omdat dit afwisselend rijden en leuke dingen zien goed bevalt, besluiten we om tòch door te rijden naar weg 73 en niet weg 74 naar Zweden te nemen. Er ligt steeds meer sneeuw langs de E6. Net boven Smalåsen rijden we onder de “Nordporten” door. We zijn nu dus in het “echte” Noorden. Bij Trofors gaan we rechtsaf weg 73 op, die voor een klein stuk deel uitmaakt van de Villmarksveien, de Wildernisweg. Na een eetstop om 18.15 uur rijden we verder en gaat bij Hattffjelldal nog even linksaf de Villmarksveien op, maar tussen alle mooie sneeuw wordt de onverharde weg steeds modderiger en slechter stuurbaar, dus keren we terug naar de afslag om bij het I-bord te overnachten. Om 20.15 uur hebben we een overnachtingsplekje gevonden.

Donderdag 2 mei 2002 Dag 6

Na een niet te koude nacht -we hadden het hefdak naar beneden- worden we in een stralende zon wakker. Ook daardoor is het in de camper lekker warm. Om 10.00 uur hebben we al boodschappen gedaan in Hattfjelldal en gaan de laatste 15 kilometer van weg 73 rijden. We wisten al dat deze weg waarschijnlijk onverhard zou zijn, maar hij blijkt wel èrg blubberig te zijn. Nico toont zich een zeer bedreven en gespecialiseerd chauffeur. Hij weet precies wanneer hij door moet rijden om niet vast te raken, maar ook waar je kunt stoppen om een kiekje te maken en wat te filmen. Jenny krijgt er hartkloppingen en hoge bloeddruk van…. Vlak voor de Zweedse grens wordt weg 73 weer asfalt. Onderweg zien we veel sneeuw en bevroren meren, ook zien we ijsvissers en langlaufers op de meren. In Zweden aangekomen blijkt in Tärnaby nog geskied te worden, maar we vinden de sneeuwkwaliteit niet goed genoeg om de meegenomen skischoenen te voorschijn te halen. Hier in Tärnaby gaan we de E12 op, de “Blå Vägen”, die helemaal naar Umeå aan de Oostkust gaat. Al gauw herkennen we de schoonheid van de Zweedse wegen: lang, heuvelig, overzichtelijk en met flauwe bochten. Onderweg zien we rendieren en bekijken we het kerkje van Stensele. Er zijn geen kaarsen aanwezig om aan te steken, waarschijnlijk omdat de kerk geheel van hout is. Wel koopt Jenny voor Sek 40 een Zweedse “Bibel 2000”. Om 16.15 uur komen we aan op Kattisvan Camping, vlak voor Lycksele. We fietsen een stuk en zitten lekker in de zon. Hier zijn de we de enige gasten.

Vrijdag 3 mei 2002 Dag 7

We staan op om 9.00 uur en een uur later verlaten we de mooie camping. We vervolgen de E12 naar Lycksele, waar we boodschappen doen en in een Apotek hoestdrank voor Jenny kopen. Daarna gaan we verder richting Umeå. Halverwege Lycksele en Umeå picknicken we in een warme zon buiten (!) aan een meertje. In Umeå wordt getankt (1: 12,4!) met Konto/Visa: dat blijkt te werken, maar je kunt niet “afvullen”; na de eerste afslag van de vulslang is het meteen afgelopen. We gaan over de E4 “naar beneden”, zuidwaarts dus: de weg is een beetje verbouwd. Dan weer 2 banen omlaag en 1 baan omhoog met een hek ertussen, dan weer omgekeerd. Ook zijn er nog lange stukken in de originele staat, met 2 brede uitwijkstroken. Dan ga je weer eens netjes op de Zweedse manier aan de kant. Deze dag krijgen we gelijk bij het uitwijken als onbedoelde dank een steen tegen de voorruit, met 2 grote sterren als resultaat. Gelijk maar een Carglass-sticker er opgeplakt. Dat zien we in Zwolle wel weer. De eerste camping die we zien aan de E4 is een ramp: het campinggedeelte is nog dicht en je moet vlak aan de E4 tussen de stugor staan; Nee, dank u! De volgende is wat beter. Ook aan de weg, maar met bomen ertussen en uitzicht op een meertje. Je moet echter naar de eigenaar bellen. Dat lukt in eerste instantie, maar direct na de eerste volzin begint zo’n KPN-t(r)ut er doorheen te schreeuwen hoe hoog het beltegoed is. Weg verbinding! Na een paar mislukte nieuwe pogingen rijden we door naar Sundsvall en eten vlak voor de “Ikea-afslag”. Daarna rijden we via die afslag het eiland Alnön op. Bij de eerste badplaats is een P-verbod voor Husvangn. Bij de volgende (Rippsand) is de oprit naar het badstrand weggespoeld, maar de ‘P’ er tegenover heeft geen Husvagn-verbod. We gaan bescheiden in een hoekje staan en houden het dak naar beneden, om uit te proberen hoe dat “stookt”. Jenny voelt zich wel steeds beroerder worden.

Zaterdag 4 mei 2002 Dag 8

Vannacht hebben we een half uur naar Nico’s toilettas gezocht. We dachten al dat ’ie bij de vorige camping was blijven staan, maar uiteindelijk bleek hij achter de bank te liggen (er achter gevallen bij het in de “siësta-stand” zetten van de slaapbank). De afgelopen nacht was koud (3 graden), maar om 5.00 uur was de zon er al weer. Deze morgen is het heet (ca. 17 graden), want de zon schijnt volop. Jenny voelt zich koud èn warm (37,8 graden) en Nico heeft inmiddels ook al keelpijn. We doen boodschappen bij de Hemköp èn bij Ikea, die van de hockeysticks uit een ander jaar. Bij Ikea kopen we een houten spatel; da’s beter voor onze pannenset. We rijden nog een stuk zuidwaarts over de E4 en gaan dan door de “binnenlanden” naar Valsta, naar de Orbaden Camping. Tijdens een fietstochtje ontdekken we dat we hier al eerder in de buurt hebben overnacht, bij een brug, grafveld en voetbalveld. Dit was in 1993. We gaan lekker uit eten in het servicehus van de camping. Ook werken we een was weg.

Zondag 5 mei 2002. Bevrijdingsdag. Dag 9

Lekker uitslapen. Jenny is nog zieker geworden en heeft nu ook koorts. Na de brunch maakt Nico de camper van binnen schoon en duikt Jenny weer in bed. Het is zonnig en buiten best uit te houden zolang er geen wolk voor de zon zit. Ook de Nederlandse Zweed verderop brengt veel tijd buiten door en maakt graag een praatje. Het avondeten in Restaurant Servicehus bestaat uit pannenkoeken. Na de afwas wordt ook de immens smerige camper aan de buitenzijde een beetje gewassen. ‘s Avonds koelt het snel af. Om 22.45 uur is het 6 graden buiten. Misschien laten we vannacht het elektrische blaaskacheltje wel op een lage stand aan.

Maandag 6 mei 2002 Dag 10

Na het ontbijt komt de Nederlandse Zweed ons attenderen op een natuurverschijnsel: de zon is omringd met een grote kring in de kleuren van de regenboog. We weten niet wat het is. Jenny vindt in het sterrenboekje wel iets over gasexplosies op de zon, maar of je die hier in de wolken kunt zien is maar de vraag. Bij gelegenheid maar eens navragen. Blijkt een Halo te heten. Om 11.20 uur vertrekken we van deze mooie camping. Hier komen we beslist nog eens terug. Over weg 84 rijden we naar Bölnas om boodschappen te doen. Met zijn tweeën hebben we niet zoveel nodig. Vanuit Bölnas rijden we via de E4 naar Gävle om eens ècht te shoppen. Zomaar wat rondsjouwen en souveniertjes voor thuis gekocht. Dit is de derde achtereenvolgende zonnige dag en we hebben geen jas nodig. Nico wordt zelfs wat doezelig van het rijden in de zon en Jenny rijdt het laatste stuk naar Uppsala. Om 19.00 uur vinden we in Zuid-Uppsala een camping en kunnen we even buiten verpozen. Eigenlijk wilden we in “de natuur” staan, maar gezien de afgelopen koude nachten en onze gezamenlijke hoestbuien lijkt het beter om op een camping te gaan staan. Kunnen we het blaaskacheltje weer lekker aanzetten.

Dinsdag 7 mei 2002 Dag 11

We staan op ons gemak op en ontbijten en breken kalmpjes op. Via weg 255 (de oude E6), de E6 en weer wat secundaire wegen rijden we richting Åkersberga. Nog aan weg 255 bezoeken we 2 kerkjes. De eerste is open, maar nogal “druk van binnen”. De tweede is op slot, maar een kleine aardige oude man met een héééééle grote sleutel doet de kerk voor ons open. Op Nico’s “gebarenvraag” of we een kaarsje kunnen aansteken breekt de man bekant de kerk af op zoek naar een doosje lucifers. Héél apart en leuk. Dan eindelijk toch een keer een kaars aangestoken voor die inmiddels begraven oom!! In Åkersberga gaan we Anna en Ton (vrienden) opzoeken en daar aangekomen kijken we op een I-bord voor de stad of we de Pauli-Vägen kunnen vinden. Die staat niet op de kaart en we gaan eerst shoppen en door naar de Tourist-Info. Daar wordt ons netjes op een kaart aangeduid waar we de Pauli-Vägen kunnen vinden. Prompt rijden we aan de verkeerde kant van de stad weg 276 op! Teruggereden blijkt uit Jenny’s messcherpe analyse waar we hadden moeten zijn: rècht tegenover het I-bord waar we ‘s morgens hebben gestaan! We stoppen aan de rand van de nieuwbouwwijk om ca. 14.30 uur en gaan eerst eten en siësta houden. Het weer wordt steeds mooier. Bij Anna aangekomen ontmoeten we ook haar ouders die de volgende morgen zullen vertrekken. ‘s Avonds brengt Ton ze naar het oudste restaurant van Stockholm (als dank voor alle verhuis- en inrichtingshulp) en moet hij zelf overwerken. Wanneer Anna Alec in bed werkt, gaan wij een stukje fietsen: eerst heuveltje op -hijg!- en heuveltje af -remmen!- daarna een stukje langs een kanaal. We overnachten in de camper, die -aan de stroom- onder de carport past, wel met het dak naar beneden.

Woensdag 8 mei 2002. Dag 12

De afgelopen nacht was niet koud, mede dankzij de carport. Na een Zweeds ontbijt en Zweedse koffie zwaaien we eerst Anna’s ouders mee uit. Daarna vertrekken we rond 11.30 uur. Het is vandaag al de vijfde achtereenvolgende mooie dag met temperaturen boven de 20 graden. Ergens zagen we een thermometer met 23 graden! We rijden naar Eskilstuna, waar we behalve de “thuisvoorraad” ook een hanglamp voor de voorkamer kopen. Om 15.00 uur -dus laat- picknicken we aan een kanaal langs de E20. In Örebro shoppen we tot 18.00 uur. Ook kopen we een nieuwere versie van onze wegenatlas van Zweden. De oude was van 1993 en we kopen een exemplaar van 2001, afgeprijsd van Sek 317 naar Sek 99. Ook maken we een dure plas van 5 Sek p.p. Het laatste stuk autorijden van vandaag (Nico heeft de hele dag gereden) is naar het Göta-Kanal bij Lyrestad. Op het zelfde plekje waar vorig jaar onze Scandinavische vakantie begon, eindigt hij nu, uiteraard wat het overnachten betreft. Na het eten fietsen we weer een stukje langs het kanaal en genieten we van de zon.

Donderdag 9 mei 2002. Hemelvaartsdag Dag 13

Om 10.15 uur lekker rustig opgestaan. Jenny’s keel zat vannacht bijna helemaal dicht. Het is zonnig buiten en het belooft weer warm te worden. We willen in het zonnetje ontbijten en nèt als we een picknicktafel naar de bus toe slepen, stopt er een touringcar vol met ijshockeyfans voor een bier-en broodjespauze. Niet ongezellig, wèl druk. Twee keurige blikbier-drinkende Zweden schuiven -na netjes te vragen of het goed is- aan “onze” tafel aan. Zo horen we ook nog dat Feyenoord kampioen geworden is. Bij vertrek laat de Zweedse “reisleiding” alles keurig opgeruimd achter. Tegen twaalven verlaten we het Göta-Kanal bij Lyrestad. We maken een tussenstop bij Årnäs om onze stenencollectie aan te vullen. O schok!!!! De steiger ligt opgestapeld op het strand, dus géén vertrouwd gepiep! Ook het “Omklädhus” was weg. Na de stenenjacht zoeken we de E20 weer op, via een “open” kerkje, waar de kaarsenbak leeg is. We hebben in ieder geval nog wèl kaarsen zien branden. Je kunt ze natuurlijk uitblazen en opnieuw aansteken, maar dat is ook geen gezicht. Een volgend kerkje -uiteraard dicht!- blijkt tegenover onze eerste siëstaplek van vorig jaar bij de grafschuur te liggen. In de namiddag rijden we Göteborg in en na een ‘boeiende’ citytrip komen we om 16.15 uur bij de “Mooi-uitzicht-kerk” aan, die -jazeker!- om 16.00 uur net is gesloten. In navolging van de NS maken we een rondje om de kerk. Het regent en onweert inmiddels een beetje. We gaan door naar de haven, waar nog geen boot is te vinden. Die komt wat later -kennelijk leeg- aan. Na 18.30 uur rijden we het onderste autodek op van de Stena Germanica. We hebben hut 7111, dus op dek 7, maar wèl met een “groot” raam èn zowaar een broekenpers en telefoon. Jenny heeft gelijk; er is op deze donderdag (Hemelvaart) wèl een dinerbuffet. Maar eerst gaan we douchen. We vertrekken 5 minuten te vroeg. Het “eten” is zoals altijd te veel. Daarna hebben we “de-zon-in-de-zee-zien-zakken”. Tenslotte gaan we nog wat shoppen om wat souvenirs te kopen. Tegen 22.00 uur komen we moe en heet in onze hut terug.

Vrijdag 10 mei 2002. Dag 14

We staan pas op wanneer de boordradio voor de tweede keer de drietalen-preek houdt, dus om 7.30 uur. Vervolgens gaan we heerlijk ontbijten in het “midden-restaurant”. Om 9.10 uur rijden we de boot af, de stralende ochtendzon in. Dit is al de zevende zonnige en warme dag. Dus is de helft van onze vakantie nat en koud geweest en de andere helft zonnig en droog. Geen slechte score! Om 10.15 uur rijden we door de Elbetunnel en zien we de hoge brug die we twee weken geleden maar niet konden vinden. Voorbij Hamburg een chauffeurswissel en een stuk voorbij Oldenburg weer één. Het is erg heet in de auto; zomer- en korte broekenweer. Om 13.35 rijden we Nederland binnen en gaan weer over Veendam. Om 15.00 uur rijden we de Philosofenallee in en komt er een einde aan deze voorjaarsvakantie.

SLUT (The End)