Zomervakantie 2019: (Toch) Naar Zweden
Donderdag 20 juni 2019 Nico 543 / 543 km, fiets 0 km
Tot een paar dagen geleden was de bedoeling om naar Frankrijk te gaan, lekker fietsen op het Ile d’Oléron. Maar volgens de weerprofeten zou het daar niet echt mooi weer zijn en even warm als in Zweden dan wel op Gotland, zo rond de 20 graden en op Gotland kun je ook héél leuk fietsen. We besloten daarom om dan maar in september naar Oléron te gaan, dan is het er ook nog lekker warm. In Zweden is het weer dan wat minder en bovendien zijn veel campings daar dan al dicht of beperkt open. Dus hebben we héél kort voor vertrek besloten de boel om te gooien. Wij gaan dus naar Zweden!
Onderweg horen we trouwens dat het zowel in Frankrijk als op Gotland volgende week héél warm gaat worden. Maar dan zijn ze dus nog steeds gelijk aan elkaar…….
We stappen op tijd uit bed. Onze B&B-gast is vóór half acht al vetrokken. We willen ergens rond of net na half elf vertrekken, maar dáár komt wat tussen. Iets met een luchtje…… Terwijl Jenny de BB-kamer verzorgt kijkt Nico nog even op de computer naar het weer en de verkeersinformatie. Dat was de bedoeling, maar vrijwel direct na het opstarten van de computer komt er een scherpe brandlucht, bijna zeker uit de PC. Gauw uitzetten en openmaken. Even stof wegblazen en wegzuigen, maar de PC start daarna al niet meer op. Alleen de 2 ventilatoren doen nog wat. Maar opstarten? Ho maar.
Na tegen tienen gebeld te hebben met PC Computer Service Zwolle, waar de PC nog geen 2 jaar geleden gekocht is, fietst Nico met het ding die kant op. Het vermoeden van Piet van “PC Service” blijkt te kloppen: de voeding is kapot. Maar de reden is minder leuk: er zit een dikke laag kleverige en teerachtige roetsmurrie op het ventilatierooster, de ventilatorbladen en dus ook ín de voeding. En dat sinds augustus 2017. Dat kan alleen maar van onze houtkachel komen die vlak naast de PC staat. En als er binnen zo korte tijd zó veel troep in de PC zit, wat moet er dan in onze longen zitten? Afijn: Ná de vakantie maar snel contact opnemen met de firma Potgieter die de haard geplaatst heeft, want dít kan niet goed zijn..
Door alle vertraging vertrekken we pas om kwart voor twaalf. Het is weer droog, maar het heeft vanmorgen flink geregend. Een klein uur na vertrek rijden we Duitsland binnen. Het is druk op de weg. Vlak voor we na Cloppenburg bij de A1 komen, slechts 1,6 kilometer van de oprit, worden we 20 minuten en vele kilometers omgeleid. Om tien voor half drie rijden we de A1 op en pauzeren kort bij Wildeshausen Süd. Volgende keer of op de terugweg maar via Oldenburg en Groningen?
We rijden om 14.50 uur de snelweg weer op en belanden kort daarna bij Bremen in de welhaast traditionele file. Pas na half vier zijn er weer uit, maar ook in de omgeving van Hamburg en verder naar Lübeck schiet het niet echt op.
Om bijna kwart voor 8, dus 8 uur na vertrek, komen we aan bij de terminal van Scandlines in Putgarden en kopen twee minuten voor de boot vertrekt een kaartje voor de overtocht naar Rödby. En gelijk een tolkaartje voor de Öresundbrug van Kopenhagen naar Malmö. We kunnen zowaar nog mee en rijden als één na laatste de boot op.
We duiken gelijk het restaurant in voor een maaltijd met vis respectievelijk een schnitzel, beiden met friet.
Om half negen komen we aan in Denemarken en staan we eenmaal van boord even in de rij om de ID-kaarten door Oom Agent te laten scannen. Dan gaan we door naar de overnachtingsplek op FarØ “bij de brug”. Rond kwart voor tien komen we daar aan. De vaste plekjes van vroeger zijn er niet meer; het gedeelte noordelijk van de brug mag niet meer gebruikt worden. Maar er zijn voldoende geasfalteerde plekken met uitzicht op het water aan de zuidkant van de snelweg. Er blijkt zelfs bij de kiosk een heus nachttoilet in de kelder te zijn, veel dichterbij dan “ons” oude gebouwtje. Na een lange rijdag zit de eerste dag er op. Morgen weer verder!
Vrijdag 21 juni 2019 Jenny 501 / 1.044 km. fiets 0 km
Het is 8.00 uur wanneer wij deze morgen uit bed klauteren en dan schijnt de zon al uren volop. Toch kunnen we vanwege de wind niet buiten ontbijten.
Om 9.20 uur vertrekken wij van deze overnachtingsplaats, die wij “slapen onder de brug” noemen. We rijden naar de 20 km lange Öresundbrug / – tunnel die Denemarken met Zweden verbindt en via de ‘Blue Line’ scannen wij onze ticket en rijden Zweden binnen. Ook hier wil men onze ID-kaarten zien en Nico mag zowaar op deze vroege morgen ‘blazen’.
In Bunkeflostrand pinnen we Zweedse kronen en omdat wij niet meer dan 2000 Sek kunnen pinnen, doen wij dat maar allebei. Daarna brengen we een bliksembezoek aan Anna die hier samen met Ton en haar zonen al jaren woont. Anna is een oud-collega van Jenny, van neurologie. We drinken samen koffie en praten bij, want het is alweer meer dan 12 jaar geleden dat wij elkaar voor het laatst zagen. Anna geeft ons de tip om op Gotland de specialiteit te proeven, namelijk Suffranspannkaka, het schijnt een soort nagerecht te zijn. (noot: helaas niet gevonden)
Om 12.30 uur gaan we weer verder en via de E22 rijden we richting oostkust van Zweden, naar Kalmar en Oskarshamn. We tanken onderweg en houden een picknickstop van 13.00 tot 13.30 uur. Jenny koopt een gevuld stokbroodje dat we samen delen.
Jenny rijdt een eind op de E22 en Nico doet een dutje. Soms is de weg een vierbaansweg, soms ook een tweebaansweg met inhaalstroken. Om 15.00 uur stoppen we bij een kerk om even te plassen en van stoel te wisselen.
We willen nog graag een paar boodschappen doen, maar het blijkt dat vanwege “Midsommar” de winkels al vanaf 14.00 uur dicht zijn. Het is ook bijzonder rustig op de weg. Wanneer we in Oskarshamn aankomen rijden we naar de haven, omdat we willen weten of wij zondag mee kunnen varen naar Gotland. Maar helaas, ook hier wordt “Midsommar” gevierd en is alles gesloten. Daarna rijden we naar First camping “Gunnarsö” en dat is 2,8 km rijden. Daar komen wij om 18.00 uur aan en we krijgen een van de laatste plaatsen. Tenminste, dat zeggen ze, maar wij zien nog veel lege plekken. Ik ben benieuwd of dat morgen ook zo is. We hebben plaatsnummer 17 met uitzicht op het water.
Het is druk, gezellig en zonnig, maar merken niks van een groot “Midsommar-feest”. Omdat we zo dicht op het paadje staan kunnen we de zijluifel niet helemaal opzetten. Jenny heeft al onze luifels van de vorige campers ( 1 t/m 4) zó gemaakt dat ze ook ‘kort’ opgezet kunnen worden. In onze herinnering is dit de eerste keer dat we het ook zo doen. Het gaat wat waaien is de verwachting, dus moeten we maar afwachten of hij er aan kan blijven. Enkele medekampeerders om ons heen draaien hun hele luifel al in………
Zaterdag 22 juni 2019 Nico 0 / 1.044 km – Fiets 33,3 km.
Rond de klok van kwart voor negen staan we op. Buiten schijnt de zon al volop en is het 17,5 graden. Er is nog wel veel wind, dus bij het ontbijt buiten zit Jenny in de zon. Nico keert de zon zijn rug toe.
Na het ontbijt gaan we op de fiets op zoek naar een supermarkt. Omdat we ergens verkeerd afslaan, volgen we de door Nico op Maps ontdekte korte route maar op de terugweg….
Als we na enige mooie omwegen op de fiets bij de ICA winkel aankomen blijkt deze de gehele “Zaterdag-na-Midsommar” gesloten te zijn. De Netto-supermarkt in de buurt is wel gewoon open, dus halen we daar de “nodige” boodschappen (Sennapsill en Skinkost) en fietsen vervolgens terug naar de camping. Het is heerlijk fietsweer; ietsjes boven de 20 graden en niet te veel wind. Op de camping zijn inmiddels de nodige Midsommar-vierders afgereisd.
Als we een tijdje lekker in het zonnetje zitten komt er een jongeman aan, gewapend met een notitieblokje en een fototoestel. Het blijkt Richard Lagerström te zijn, een journalist van de Barometern Oskarshmns-Tindingen, een plaatselijke krant. Hij is bezig met een artikel over mensen die op de camping in Oskarshamn verblijven en wil een paar vragen stellen. Wij vinden dat prima een kletsen gezellig een tijdje met hem. Ter afsluiting maakt hij een foto van ons bij de stickerruit van onze camper. Later op de dag mailt hij ons het artikel mét foto ’s en Engelse vertaling. Klik hier voor het artikel.
Na de lunch pakken we opnieuw de fietsen en rijden via het mooie “Strandpad” van de camping naar het centrum van Oskarshamn. Alle winkels dicht, maar de horeca óók; dus vandaag helaas géén terrasje “te pakken”. De dag na het feest, zullen we maar zeggen. Maar wel een rare gewaarwording: op zaterdagmiddag door een uitgestorven stad fietsen. Tien over twee komen we in een uitgestorven winkelpromenade bij de Tourist Information aan, die volgens het bordje op deze zaterdag van 10.00 tot 14.00 uur open was. We zullen nooit weten of dit inderdaad zo was. Maar in het voorportaal vinden we wel waar we voor gekomen zijn: de Zweedse Campinggids. Die was op de camping niet voorhanden. We nemen ook een kaart van en een boek over Gotland mee, want daar willen we morgen naartoe. Omdat er vanuit Oskarshamn niet veel boten naar Gotland varen is de terminal doorgaans dicht, maar 1½ uur tot 20 minuten voor vertrek is er wel iemand. Omdat vandaag de boot om 20.10 uur vertrekt willen we dus om 18.15 uur even kijken of we voor morgen kunnen boeken. Anders doen we dat daarna online. Morgen willen we over naar Gotland en vrijdag weer terug. Dat lijkt voldoende om lekker te kunnen fietsen. Volgens de voorspellingen blijft de temperatuur op Gotland overdag rond de 20 graden met volop zon. Geen hittegolf dus, maar gewoon lekker fietsweer.
Teruggekomen op de camping gaat Jenny even “zee-zwemmen”, maar het water blijkt best wel erg frisjes. Zeg maar gewoon: steenkoud!
Later op de middag bedenken we dat we best wel de overtocht en retour-overtocht naar Gotland online kunnen boeken. Maar dát valt even tegen! De boot morgen om 12.00 uur zit voor auto ’s vol en we kunnen pas om 21.15 uur mee. Dus wéér een aankomst om 0.15 uur op Gotland, net als de beide vorige keren. En omdat er geen “autopakketten” meer zijn, wat dat ook moge zijn, kost het allemaal ook nog eens een stuk meer dan we aanvankelijk voorgeschoteld kregen. Een variant via een andere haven valt af; dan moeten we 360 kilometer naar het noorden rijden om met de boot naar het zuiden terug te varen, het kost veel meer en we moeten dan ook héél vroeg van de camping vertrekken. Jenny stelt voor om dan tóch maar naar de haven te fietsen. Wie weet heeft er iemand geannuleerd of kunnen we morgen in een soort wachtrij gaan staan?
Dus gauw op de fiets richting haven. Bij de check-in worden we doorverwezen naar een kantoor een eind verderop, aan de andere kant van de heuvel. Als we daar komen komt dat gebouw ineens héél erg bekend voor van 2007 en 2009, toen we overdag boekten voor de overtocht van ’s avonds. Vermoedelijk was dit kantoor dus de hele dag al open…. Net met prepensioen en nu al aan het aftakelen??
Hoe dan ook, de aardige dame achter de kassa & computer overlegt met een collega of er nog een “furnished VW Transporter” (= campertje) bij kan om 12.00 uur en dat blijkt zowaar te kunnen. Ook de gewenste terugreis op vrijdagmiddag is nog beschikbaar. Dát valt dus allemaal mooi mee. Wel wat duurder dan gedacht, want we moeten voor de heenreis stoelen bijboeken. De terugweg kan “Economy”, dan mag je het zelf wel uitzoeken. Gouden suggestie van Jenny dus om even naar de haven te gaan. Opgelucht fietsen we terug naar de camping. Na de maaltijdspullen afwassen, uitbuiken en van het mooie weer genieten. De fietsen gaan vast aan de lading. Morgen willen we op een natuurplekje staan, eentje op Fårö, waar we in 2007 zijn geweest.
Zondag 23 juni 2019 Jenny 72 / 1116 km, fiets : amper
Al voor 8.00 uur zijn we wakker en staan we op. Het is zó zonnig dat we in de schaduw ontbijten. Daarna inpakken en om 10.10 uur zijn we klaar om te vertrekken. Jenny vraagt bij de receptie nog even naar de lokale zondagskrant (wie weet staan wij er in), maar die is er niet. Bij de Netto-supermarkt doe we nog een paar boodschappen. Daar vraagt Nico naar de krant en dan wordt het duidelijk dat die niet op zondag verschijnt. Helaas.
Om 10.45 uur zijn we aan de haven en kunnen vrijwel meteen inchecken. Nico had daartoe een mailtje gekregen met het boardingnummer. Het blijkt dat Jenny – vanwege haar leeftijd- goedkoper is dan Nico. Ha, ha, ha, het voordeel van de ouderdom!
En dame van Destination Gotland komt langs en vraagt of wij gas aan boord hebben. Ja, maar wáár moet zij die sticker plakken? We wijzen links bij de achterlichten, want daar “ergens” zit de gasfles. (dat we aan de andere kant de reservefles hebben, zeggen we maar niet). Ooit in de jaren ’90 werd ons dat van die gasfles ook wel eens gevraagd en plakten ze een sticker op ons campertje, ik meen de witte DK1. Maar dat is echt lang geleden. Ik vraag mij af hoe ze het met auto’s doen die op LPG rijden. Dat zijn er in Zweden niet veel, want je kunt dat niet overal tanken. Maar toch,….een beetje vreemd voor een beetje campinggas. Even later rijden we achter de campers aan het schip de “MS Gotland” op.
Aan boord is het een drukte van belang en er staat een lang rij wachtenden voor het restaurant. Er wordt omgeroepen dat er ruim 1340 passagiers aan boord zijn, maar volgens mij kunnen er veel meer op. Er zijn nog veel stoelen leeg en ook een deel van het autodek is leeg. Waarom deze boot dan volgens hun website op internet als volgeboekt stond, is ons een raadsel. We vertrekken precies om 12.00 uur en zoeken onze stoelnummers op. Later schuiven we in de rij aan om een maaltijd te scoren. Nico besteld Fish & Chips en Jenny zalm met aardappelen en groenten. Het smaakt lekker.
Om kwart over drie komen we in Visby aan op Gotland en het van boord rijden gaat vlotjes.
We rijden linea recta naar het noorden, naar Fårösund en nemen daar de veerpont naar de overkant. Dat eilandje heet Fårö en het dorpje bij de kerk ook. We bekijken de kerk en zoeken naar het graf van Ingmar Bergman, maar we zoeken op de verkeerde plek. Wel maken we gebruik van het toilet.
Daarna kiezen we -net als in 2007- het paadje aan de overkant van de weg en vinden meteen het overnachtingsplekje van toen met DK3. Het is nog steeds ongelooflijk mooi met een prachtig uitzicht over zee. Binnen een mum van tijd staan wij in de kampeerstand en drinken een glaasje ‘opzetwijn’. We eten een broodje zalm met een soepje er bij en het uitrusten kan beginnen. Inmiddels heeft Nico gezien dat de wc bij de kerk nog steeds open is, dus de bosjes hier blijven schoon 😉.
Maandag 24 juni 2019 Nico 44 / 1.160 km Fiets 30 km
‘s nachts om 3.30 uur
We komen vóór achten uit bed. Vannacht is het heel even koud geweest, maar de zon kwam enorm vroeg op en het werd dus ook al vroeg bloedheet in de bus. Nico heeft een beetje last van duizeligheid bij bepaalde bewegingen.
We ontbijten buiten in de schaduw van een boompje, want het wordt al gelijk goed warm in de volle zon. Voor onze sanitaire ochtendrituelen fietsen we om de beurt naar de ‘I’ bij de kerk, waar het toilet dag en nacht open blijft. Handig: een mooi natuurplekje en een toilet onder fietsbereik. Hoe leuk kun je het krijgen?
Het beddengoed wordt even lekker over de fietsen gelucht, dat frist ook weer lekker op.
Na het ontbijt pakken we ons boeltje in een rustig tempo op en in en daarna fietst Jenny naar de kerk (én het toilet…). Nico volgt met het campertje en zijn fiets achterop.
Vanaf de kerk gaan we een rondje fietsen, een gedeelte van het “Gotlands Leden”. Een “groot rondje om de kerk”, bij wijze van spreken. We volgen de fietsroute in noordwestelijke richting naar Lauter. Ruim daarvoor zien we een bord bij zijweggetje dat verwijst naar de “Gammla Hamn” oftewel de oude haven. We volgen de doodlopende weg en komen langs een hoop mooie overnachtingsplekjes. Iets voor later misschien.
Aan het eind van de weg fietsen we nog een stukje voorbij de parkeerplaats, maar stappen uiteindelijk toch maar af. Al die grote stenen zijn vast niet goed voor de banden. De oude haven blijkt in het bos te liggen. Bij een storm in de 10e of 11e eeuw is de doorgang naar zee dichtgeraakt en is de haven in verval geraakt. Vlakbij zien we de fundamenten van de St. Olof- kerk uit 1.100 na Chr. Vanaf het strand zien we aan de overkant van een grote inham bij een haventje campers staan. Volgens Nico is dat een haven met camperparkeerplaats, die hij al op Camperontact.nl had ontdekt. Zien we later wel. We gaan weer terug naar de fietsroute en vervolgen die. Na een tijdje komen we bij “Lauters Gasthamn Ställplats”, die we kort daarvoor al vanaf de “overkant” hadden gezien. Een overnachting (op gravel) kost SEK 120,00 en stroom SEK 30,00 per nacht. Er is zelfs een ticketautomaat bij het havenkantoortje.
Jenny ziet het helemaal zitten om hier te overnachten, Nico geeft (vooralsnog!) de voorkeur aan een camping. We fietsen verder langs de kust, waar het ene natuurreservaat overgaat in het andere, allemaal even mooi. Langs het water zien we allemaal “rauken”, dat zijn door de zee uitgesleten rotsformaties. Sommigen lijken iets voor te stellen, zoals een hond of een gezicht. We komen bij oude vissershuisjes waar we in 2009 ook geweest zijn, toen een stuk vanaf de andere kant fietsend. Hier pauzeren we even voor de lunchpakketjes.
We verlaten daarna de kust en volgen de fietsroute het “binnenland” weer in, terug naar de kerk en ons campertje.
Waar nu heen? In het noordoostelijk deel van het eiland zijn in ieder geval 2 strandcampings, die verhoudingsgewijs best wel duur zijn. Maar ze moeten het hier in een kort seizoen wel voor een heel jaar verdienen. Dus eerst maar even kijken.
We rijden met de auto naar achtereenvolgens het “Sudersand” en het “Nordersand”, waar de gelijknamige campings liggen. Die lijken zo op het eerste gezicht eigenlijk wel wat tegen te vallen. We maken van de nood een deugd en rijden met de auto de route die we hier vanaf één van de zojuist afgekeurde campings hadden willen fietsen. Hebben we het toch maar mooi gezien. We “pakken” gelijk “Fårö Fyr” even mee, de vuurtoren op het oostelijkste puntje van Fårö. Je kunt er niet in of op, maar da’s geen probleem; het ding oogt best wel gammel.
We besluiten – na de windkracht voor de komende uren te hebben gecheckt – om tóch maar op de camperparkeerplaats van Lauter neer te strijken. Voor die SEK 150,00 sta je op een prachtig plekje met mooi uitzicht, mét stroom en – zoals na het afreken blijkt – óók met Wifi. We komen er rond een uur of drie aan, zetten op ons gemak ons boeltje op en gaan vast lekker douchen, vóór het druk wordt, wat hier trouwens ook maar een relatief begrip is. Het sanitair is simpel, de WC ’s hebben geen spoeling (denkt Nico nu nog!), maar een schuine afvoerpijp naar een tank “met luchtafzuiging”; je ruikt er niks van.
De warme maaltijd bestaat uit rijst met Babi Pangang, ook lekker makkelijk. Daarna lekker verder genieten in het zonnetje. Morgen willen we naar de camping in Ljungarn op Oost – Gotland, waar we in 2009 ook geweest zijn. Die is ook stervensduur, maar in onze herinnering best wel mooi. We gaan het morgen wel zien.
Nico gebruikt tot twee keer toe het meest rechtse van de drie toiletten, geen idee waarom. Dat is dus een echte ouderwetse “poepton”, maar dan we met luchtafzuiging.
Pas vlak voor het vertrek zal Nico ontdekken dat de andere twee toiletten “echte” toiletten zijn, maar dan de versie zoals je die op schepen hebt met een klein beetje water en elektrische “water-en-de-rest-afzuiging”. Ach……….
’s Avonds een prachtige zonsondergang!
Dinsdag 25 juni 2019 Jenny 119 / 1.279 km. Fiets 10 km
We staan om 8.30 uur op en dan is het al uren lang heel zonnig. Maar omdat het nogal waait en de wind recht op onze schuifdeur staat, ontbijten we binnen.
Twee uur later zijn we klaar om te vertrekken.
Nog net op tijd halen we de veerboot naar Fårösund. In Zweden zijn alle veerboten die wegen met elkaar verbinden gratis.
Bij een groot winkelcentrum bij Visby doen we boodschappen bij een Maxi-Ica. Voor het eerst maken we mee dat we in een groot winkelcentrum voor het toilet moeten betalen. En wanneer je dan niet in het bezit bent van een 5 kronenmuntje wordt het echt billenknijpen……
Maar goed, ook dat kwam goed en we doen uitgebreid boodschappen.
Daarna rijden we naar de oostkust, naar Ljungarn. Vlak voor die plaats lunchen we en eten alvast onze avondmaaltijd op. Dat is namelijk een zelf-opgeschepte bak rauwkost met allerlei lekkers er bij uit de saladbar in de supermarkt. Dan naar camping Ljungarn Strandcamping. Daar komen we om 13.40 uur aan en we mogen zelf een plekje uitzoeken. We kiezen voor een plekje in de schaduw, want het is best warm en de voorspellingen meenden dat het nog warmer zou worden. Later blijkt dat achterhaald en hadden we beter aan de overkant in de zon kunnen staan. Een overvloed aan zon kun je met parasols en doeken wel tegengaan, maar een overvloed aan schaduw krijg je niet ineens zonnig. Maar goed, we staan nu eenmaal en zien wel hoe het morgen is. Waarschijnlijk gaat het dan regenen en maakt het niks meer uit.
Wij hebben 10 jaar geleden ook op deze camping gestaan, maar toen was er nog geen zwembad. Dat zwembad stelt overigens niets voor, is heel klein en zit vol springende kinderen. Deze camping vinden wij duur voor het gebodene. Sek 400,00 voor een kleine plaats met stroom (aansluiting zonder eurostekker) en wifi. Voor de douche moeten we ook nog betalen middels een opgeladen kaart, waarvan je het overgebleven tegoed niet terugkrijgt. Er is wel een restaurant, maar geen winkel. In de receptie is wel een en ander te krijgen.
Wij gaan nog even een stukje fietsen en bezoeken de bekende “rauken” vlakbij de camping. Daarna fietsen we nog even naar het dorp, maar daar is niets te beleven.
Dus maar weer terug naar de camping om lekker te gaan luieren. We eten een bak aardbeien op en onze boterhammen. Vanmiddag hebben we immers onze maaltijdsalade genuttigd. Tijd voor ontspanning.
Woensdag 26 juni 2019 Nico 0 / 1.279 km. Fiets 50 km.
Na half negen maken we weer deel uit van deze wereld. Het is dan al weer behoorlijk warm. Achter de rode zijluifel is het zelfs zéér warm te noemen bij het ontbijt. Maar het is in ieder geval geen 40 graden. Wat dát betreft zitten we hier prima.
Om kwart voor elf klimmen we op de fiets voor een tochtje in noordelijke richting. Nico dacht dat we hier tien jaar geleden al eerder hadden gefietst, maar dat bleek een stukje noordelijker aan deze oostkust te zijn geweest. Alles nu nieuw dus!
We volgen het Gotland Leden dat langs de camping loopt. Via een binnen-weggetje kruisen we op de regionale weg naar Kathammarsvik en komen een paar kilometer verder weer op die zelfde weg uit. uit. Niet al te druk, maar een afzonderlijk fietspad is het óók niet. Het autoverkeer wijkt héél mooi en ver uit, maar helemaal “toppie” fietsen is het nou ook weer niet.
We houden we lucht én de weervoorspellingen goed in de gaten. Volgens de Noorse weer-app YR die Nico gebruikt gaat het vanmiddag na drie uur onweren en dan willen we wel weer terug zijn.
Echt veel picknicktafels komen we onderweg niet tegen. Eigenlijk geen één. Rond kwart voor één – we hebben er dan twee uur fietsen op zitten – besluiten we dat we op de helft van de fietstocht zijn. We verlaten het Gotland Leden even en stoppen bij Hervik, een mooi havenplaatsje, waar ze wél een picknicktafel hebben neergezet. Met uitzicht op de haven zelfs.
We verorberen daar ons lunchpakketje en beginnen vervolgens aan de terugreis. Die verloopt sneller, ondanks de tegenwind. We zetten er goed de sokken in en ruim voor drie uur zijn we weer terug op onze (te dure) camping.
Netjes om tien over drie vallen de eerste regendruppels, kort daarna gevolgd door een paar onweersklappen. Zo blijft het de rest van de middag. Jenny gaat baantjes zwemmen in het minizwembad. Aanvankelijk alleen, later met een Duitse vader en zoon, die netjes aan hun kant blijven. We gaan douchen en maken onze “douchekaart’ helemaal op; je krijgt toch geen cent terug. De douchekaart gaat in het plakboek; die brengen we niet terug!
Daarna draaien we een was en het lukt Jenny zowaar om de hele was in een 4½-kilo machine te stouwen. Na het wassen gaat het zaakje de droger in en daarna kunnen we wel weer even vooruit met onze kleding.
Morgen willen we naar de zuidpunt van Gotland, daar hebben we tien jaar geleden op een héle mooie parkeerplaats gestaan en een nóg mooiere zonsondergang gezien. Als die plek er nog is en als je daar nog steeds mag overnachten willen we het allemaal nog eens dunnetjes over doen.
Vrijdagmiddag gaan we terug naar het vasteland van Zweden. Een overnachtingsplekje hebben we net voor de overtocht naar Gotland al opgezocht, westelijk van Oskarshamn in de natuur.
Wat we daarna gaan doen moeten we nog over doorbomen. Jenny wil héél graag over Jutland terug en nog liever een bezoekje aan Legoland afleggen. We gaan de opties bekijken, ook hoe we daar het handigste naar toe kunnen reizen.
Donderdag 27 juni 2019 Jenny 73 km / 1.346 km Fiets 20 km.
Ook vanmorgen staan we om half negen op. We hebben geen haast, dus doen we rustig aan. De zon schijnt alweer volop, maar het gras is nog nat van de vele regenbuien gisteravond. Er was zelfs een heel heftige bui bij.
Na het ontbijt pakken we alles in; zo zoetjes aan heeft ieder van ons daarin zijn eigen ‘taak’ gekregen. Dat wil het zeggen: we weten waar de ander goed in is.
Om half elf verlaten we deze camping en doen we een paar boodschappen in het dorp bij de Coop. Die heette vroeger ‘Konsum’ volgens de campingfolder en een paar karretjes staan er ook nog. Het is een kleine supermarkt en onderweg zien wij veel grotere winkels.
Via weg 144 en 142 gaan wij zuidwaarts, helemaal naar het eind van Gotland. Onderweg komen we mooie plaatsjes tegen en bekijken we de prachtige middeleeuwse kerkjes van Grötlingbo en Öja. Tegen half twee komen we aan het eind, op de parkeerplaats bij Hoburgen. Daar is een rauk van 4,5 meter te zien. Het waait behoorlijk, er zijn schuimkoppen op de golven te zien, dus laten wij het hefdak nog maar even gesloten.
Eerst eten wij ons broodje op en dan gaan we bij het winkeltje bij het restaurant wat leuke dingetjes kopen, waaronder een sticker van Gotland. Nu het restaurant open is kunnen we daar van de toiletten gebruik maken, maar straks zijn wij aangewezen op de gasttoiletten waar kronen in moeten. Er is een toilet met douche waar nog oude 1 kronenmunten in moet en die kun je ‘kopen’ bij het winkeltje.
Daarna gaan wij in de omgeving fietsen. Op de mooie kustroute staat een stevige wind, maar dankzij het zonnetje is het wel lekker. We komen bij een oude werkplaats waar molenstenen worden/ of werden gemaakt. Ook staat daar een heel oude reddingsboot.
Op de parkeerplaats worden wij aangesproken door een Zweeds echtpaar die interesse heeft in onze E-bikes. Ze willen alles weten. In Zweden zie je niet veel E-bikes en dat vinden wij wel wat vreemd. Want juist in onze Zweedse vakantie van 2013 besloten wij dat wij eens op zoek moesten gaan naar elektrische fietsen, omdat de wegen in Zweden soms erg stijl omhoog gaan. En omdat wij wat langere fietstochten wilden maken, zou dat goed van pas komen. Bij het kerkje van Sundre zoeken we het toilet op. Het is een bijzonder toilet: een droogtoilet met een bak er onder. Verder staat er een bakje met inhoud, die je met een schepje over je boodschap moet strooien. Het gekke is dat het er helemaal niet riekt en dat het erg schoon is. Er is geen water, maar je kunt je handen wassen met een jerrycan en een kom voor het water. Bijzonder!
We bezoeken nog even de vuurtoren op deze zuidpunt. Van een enthousiaste mevrouw krijgen weer eerst informatie alvorens wij naar boven klimmen. Gelukkig is het geen erge klim. Nico gaat helemaal naar boven, waar je een rondje kunt lopen. Maar Jenny blijft – vanwege haar hoogtevrees- op het laatste laddertje staan. Deze vuurtoren is in 1864 gebouwd. Langs de Zweedse kust zijn pas veel later vuurtorens gebouwd dan in bijvoorbeeld de Baltische Staten. Dat had nogal wat schipbreuken tot gevolg.
Teruggekomen op de parkeerplaats besluiten we vanwege de wind op een ander deel van de parkeerplaats te gaan staan. Deels achter het nu gesloten restaurant. Het kost wat moeite om waterpas te staan, maar uiteindelijk lukt het. Jenny gaat douchen en het blijkt dat je in dat toilet+douche voor 1 sek naar binnen kunt. Het andere toilet kost 5 SEK. De douche zelf moet nog een muntje van 5 SEK hebben. Omdat Jenny het een heerlijke douche vindt gaat Nico ook douchen, terwijl Jenny het eten klaar maakt. We eten aan de kiosktafel Pitt i Panna met witte vis en aardbeien. Die aardbeien vertegenwoordigen ons fruit, de groente en het toetje. Lekker allemaal.
Ondertussen is de wind wat gaan liggen, zijn de schuimkoppen verdwenen en genieten wij van de laatste zonuren van deze dag. Even later zien we een prachtige zonsondergang.
Vrijdag 28 juni 2019 Nico 186 / 1.532 km Fiets ?
Om half acht, een uur vóór de “reserve-wekker” af zal gaan, staan we op. Door de zon is het al weer heel warm in de camper. Geen idee of het vannacht hard gewaaid heeft; we hebben er in ieder geval in de luwte van het restaurantgebouw niets van gemerkt.
Het beddengoed wordt over de fietsen te luchten gehangen en we ontbijten buiten in de schaduw van de bus.
Om half negen verlaten we deze mooie overnachtingsplek en rijden eerst nog een stukje langs de kust.
In Hemse doen we een paar boodschappen en kopen iets voor bij de koffie. Die nuttigen we verder noordelijk op een schaduwrijke parkeerplaats bij een kerkje. Daarna bezoeken we iets verderop een prehistorische begraafplaats die is opgebouwd uit stenen in de vorm van een schip.
Weer een eindje verder aan de kust richting Visby stoppen we bij een kleine havenplaats met een zandstrandje en een prima toilet. Daar lunchen we op ons gemak en genieten van het uitzicht.
Uiteindelijk rijden we door naar Visby. Daar tanken we voor de tweede keer in deze vakantie en zoeken daarna een parkeerplaats bij één van de toegangspoorten van de oude ommuurde binnenstad. Net als tien jaar geleden verkennen we de binnenstad op de fiets, alleen gaat het met e-bikes nu wel een stuk makkelijker.
Net als we rondkijken naar een toilet galmt het ineens achter ons: “Hello, Mister Hollander!”. Het zijn de Zweden die we gistermiddag bij het steenmuseum spraken. Ze hebben nu fietsen gehuurd, maar géén elektrische.
We volgen zo veel mogelijk de oude stadsmuur aan de binnenkant en beklimmen hier en daar oude torens. Aansluitend bezoeken we de (mooie) kathedraal en een kleine markt en gaan dan maar weer eens richting auto. We laden rond 16.00 uur de fietsen op de camper en rijden het kleine stukje naar de haven. Daar checken we in en rijden om tien over vijf autodek 5 op. Het gekke is dat we nu in de rij voor auto’s worden gedirigeerd en dat we geen gassticker krijgen. Voor deze overtocht hebben we een “economy-ticket”, dus geen vaste stoelen maar “zoek-maar-uit-plaatsen” in het restaurantgedeelte.
Nico schuift gelijk in de (korte) rij aan voor het restaurant en bestelt 2 keer Fisch & Chips plus wat salade en een toetje voor Jenny. Deze keer héél snel klaar en een stuk warmer. Dan verslag tikken en wachten tot we “over” zijn. Op dit schip heb je op zee geen Wifi / internet, dat gebeurt alleen binnen het bereik van 3G en 4G-zenders aan land.
Even over half negen rijden we in Oskarshamn de boot af en rijden naar een plekje bij een klein badestrand op iets meer dan een half uur rijden van Oskarshamn. Het is er bij het water erg mooi, maar op de parkeerplaats is geen plek te vinden waar we recht kunnen staan. En het is vergeven van de vliegen en de muggen. We besluiten om verder te rijden, richting Målilla. Dat is ruim 35 kilometer verder en ook nog naar het Noorden. Daar staat bij een badestrandje in de wegenatlas aangetekend dat Mark en Paul daar misschien zijn geweest; er staat tenminste een vraagteken bij. Het wordt al wat donkerder en het is al kwart over tien als we er aankomen. Aan de doorgaande weg staat een verwijzing naar een “Naturcamping”. We stoppen gelijk op het camperveld en staan al direct nagenoeg recht en met oprijblokken helemaal op te lossen. Een overnachting kost hier wel 100 Kronen, maar die € 10 hebben we er graag voor over, ook al hoor je de doorgaande weg hier behoorlijk.
Met Mark en Paul ontstaat druk app-verkeer met het oversturen van locatie en foto’s. Ze blijken inderdaad hier zowel in 2004 als 2007 te hebben gekampeerd. We vullen een registratieformuliertje in en kieperen dat met een briefje van 100 kronen in de daartoe aangewezen gleuf. We hebben in ieder geval betaald.
De “WC” in het bos is een ramp, maar iets verder bij het Badestrand staan nettere WC ‘s. Ook poeptonnen, dat wel, maar dan wel een heel stuk schoner dan de “bos-ton”!
Het is hier trouwens nog knap warm. We zetten alle hefdakramen open en graven zelfs de raamroosters voor de keuken en de schuifdeur onderuit de berglade, zó warm is het hier. Morgen wordt het hier 27 graden; tjongejonge…… 😊.
Zaterdag 29 juni 2019 Jenny 194 / 1.726 km , fiets 0 km
Het is half negen wanneer we wakker worden en buiten de zon al weer uren schijnt. We ontbijten in de schaduw van onze eigen camper, het is alweer behoorlijk warm aan het worden. Volgens de diverse weergoden wordt het hier ruim 30 graden!
Om 10.00 uur rijden we weg van deze verrassend leuke overnachtingsplek.
Jenny rijdt het eerste deel tot vlak voor de E22, die naar de kust gaat. Vlak voor Kalmar zien we een gigantisch Köpcentrum, waar Nico acuut last krijgt van keuzestress. Want in welke winkel moeten we nu boodschappen gaan doen? Het wordt Jula, want die hebben we nog niet gehad.
Om 12.50 uur pauzeren we op een picknickplaats bij Torsås en eten ons broodje op. Ook legen we er de porta, want die faciliteit is er ook. Daarna het laatste stuk naar Karlskrona. De camping die wij via de Zweedse kampeergids hebben uitgekozen ligt in de volle zon. Nergens een boom te bekennen en die hebben we nodig in deze hitte. Dus rijden we naar de volgende camping, ook één aan de Oostzee. Deze lijkt heel druk, maar wanneer we zelf op de camping gaan kijken zien we rustige, schaduwrijke plaatsen met uitzicht op het water. Bij de receptie regelen we een plaats en even later staan we alweer in de kampeerstand. De Wifi is een verhaal apart. Er is gratis internet, maar dat is traag, namelijk 0,5 Mb/s. Je kunt inloggen met je Facebook-account en dan heb je redelijk snel internet dat ook gratis is, namelijk 2,0 Mb/s. En wanneer je highspeed-Wifi wilt hebben moet je betalen.
Niet echt duur, € 5,33 voor 2 dagen, maar omdat je alleen met Paypal kunt betalen en wij dat niet hebben laten we het maar even zo.
Het is hier bloedheet, we hebben voor het eerst de ventilatoren aangezet. Nico heeft voor het bovenbed een kleintje op 12 volt gekocht en we zijn benieuwd hoe dat bevalt. Jenny gaat zwemmen bij een van de campingstrandjes. Het water is lekker fris, niet koud, maar de bodem zit vol met waterplanten. Niet prettig dus en morgen maar een ander zwemplekje zoeken.
Zondag 30 juni 2019 Nico 0 / 1.726 km , fiets 0 km
De zon staat al weer volop te schijnen als wij ergens voor negenen uit bed kruipen. De binnen-isolatie aan de voorkant van het hefdak heeft er voor gezorgd dat er voldoende lucht door het open hefdak-tentraam binnenkwam, maar de zon dus niet. We staan ook nog eens grotendeels lekker onder schaduwrijke bomen en dan is de luifel er ook nog. Daaronder ontbijten we op ons gemak.
Nico haalt bij de receptie de dienstregeling van de Hop on – Hop off- boten die bij de camping aanleggen. Er zijn 2 boten: een helemaal open boot en één met boven- en benedendek en een kleine shop én een toilet. Dat laatste is belangrijk, want we willen de hele route in één keer heen en terug doen.
Om tien voor twaalf stappen we aan boord en tien minuten later, bij de eindhalte Fisktorget, kunnen we gelijk van boord, want de bemanning gaat een half uur lunchen. Wij strijken neer op een terras bij de haven. Jenny verorbert als lunch een grote zalmsalade, Nico heeft genoeg aan een beker met drie smaken ijs.
We hebben op de boot in dat korte stukje nog niets betaald, dus kopen we aan de haven een dagkaartje voor SEK 84 per persoon. Daarmee kun je de hele dag on en off hoppen, als je dat wilt. We volgen de hele route en zien ook vanaf het water de camperparkeerplaats bij de jachthaven, waar we in 2013 overnachtten toen we uit Polen in Karlskrona aankwamen. Ook zien we de veerboot waarmee we toen naar een eilandje voor de kust overstaken om daar lekker te fietsen.
We volgen ook de hele route naar het eindpunt en weer terug en stappen uiteindelijk om tien voor drie weer bij de camping van boord. Achteraf hadden we dus ook gewoon voor SEK 25 per persoon een enkeltje kunnen kopen, omdat we niet on en off hebben gehopt. Nou ja, voor die € 6 verschil per persoon hebben we het openbaar vervoer in Karlskrona dan maar gesponsord. Nog steeds goedkoop voor drie uur varen.
We ploffen bij de camper neer om lekker van het uitzicht te genieten. Er zijn zó veel kampeerders vertrokken dat we behoorlijk vrij zicht op de stad hebben. Na een poosje lekker uitrusten sleept Jenny Nico mee de zee in en gaan we aansluitend douchen en zetten daarna de wasmachine aan. Je kunt hier voor SEK 15 wassen en voor een zelfde bedragje drogen. Da ‘s 1/3 van wat we op de vorige camping betaalden.
We besluiten om hier nog maar een dagje te blijven tot dinsdag, maar als Nico wil verlengen blijkt ons plekje voor morgen al gereserveerd te zijn. We kunnen morgenochtend wel één plekje opschuiven, van 307 naar 306. We overwegen een tijdje de voor ’s en tegens. Hier in het oosten van Zuid Zweden is het morgen best nog wel lekker weer. Meer naar het westen wordt het frisser en waait het harder. We besluiten om morgenochtend als de Duitse buren vertrokken zijn een plaatsje op te schuiven. Dan hebben we nog steeds een heel mooi uitzicht.
Maandag 1 juli 2019 Jenny 0 / 1.726 km , fiets bijna 20 km
We zijn vroeg wakker geworden, want de linker buren maakten nogal lawaai bij het opbreken. Toen we zagen dat de rechter buren ook al bezig waren met hun vertrek en ons nieuwe plekje dus gauw beschikbaar zou zijn, besloten we op te staan. Na het ontbijt verkassen we naar nummer 306 en om 9.15 uur staan we daar al. We besluiten de luifel niet op te zetten, want het is behoorlijk gaan waaien en er wordt nog hardere wind voorspeld.
Om 10.00 uur gaan wij op de fiets boodschappen doen in het centrum. Daar zien we een winkelcentrum met een ICA-supermarkt en een Systembolaget. Bij de laatste vullen we onze wijnvoorraad aan en kopen een paar echte biertjes. Hier in Zweden (maar ook in Noorwegen) kun je in de supermarkt alleen zwak-alcoholische biertjes kopen. En ook wijn en sterke drank kun je alleen in deze speciale winkels kopen.
Weer op de camping aangekomen gaan we een paar uurtjes niks doen en luieren. ‘s Middags stappen we opnieuw op de fiets om een stuk te fietsen. We fietsen zo maar wat, want hier zijn geen speciale fietsroutes. Gelukkig wel aparte fietspaden. In totaal hebben we zo’n 20 km gefietst wanneer we weer op de camping terug komen. We zien dat het hele rijtje kampeerplekken weer vol staat met nieuwe gasten. We proberen even buiten te zitten en de wind te trotseren, maar een flinke regenbui jaagt ons naar binnen.
Na het douchen maakt Nico een snelle maaltijd: tortelini met tomatensaus en geraspte kaas. Beetje komkommer er bij en de maaltijd is compleet.
De avond brengen we dus binnen in de camper door. Het is intussen zo ver afgekoeld dat we de lange broek hebben aangetrokken.
Dinsdag 2 juli 2019 Nico 214 / 1.940 km , fiets 0 km
Zon en bewolking wisselen elkaar af als we om half negen opstaan. Het is frisjes buiten, tussen de 16 en 17 graden en zonder zon is het met de harde wind niet slim om buiten te eten. Omdat we op deze “nieuwe” plek geen luifel e.d. hebben opgezet gaat het opbreken lekker snel. We lozen het afvalwater en om 10 over tien verlaten we de camping. Als we bijna Karlskrona uit zijn begint het zelfs even te regenen.
Boodschappen willen we onderweg doen. Ergens tussen Karlskrona en Kristianstad staat er bij een afslag naar een dorpje een verwijzing naar een “Stormarknad”. Wij rijden dus hoopvol enige kilometers van de doorgaande weg af en komen uiteindelijk terecht bij een onbeduidend groepje winkels, waarvan het niet duidelijk is wat nou de supermarkt is. Terug naar de doorgaande weg en hier trappen we niet meer in.
Later zien we in de buurt van Kristianstad een winkelverwijzing en komen op een parkeerterrein tussen 2 hele grote winkelcentra. Wij kiezen voor de combinatie met de Lidl en gaan daar maar eens shoppen. Skinkost is er bij de Lidl niet te vinden, maar we scoren wel een pak stroopwafels die opgesteld staan in dozen met de opdruk “XXL-weken”. Hoe Nederlands kun je het krijgen in Zweden?
Voor de lunch stoppen we bij de kerk in Ignaberga. Een hele oude en mooie kerk met een heel oud interieur. Voor het toilet worden we verwezen naar de “nieuwe begraafplaats” (= bij de nieuwere kerk). Daar blijkt dat niet alleen het licht het niet doet, maar dat – na “gedane zaken”- ook het water afgesloten is. Afijn, dan heeft iemand anders later nog wat door te spoelen……
Voor de overnachting zijn we op weg naar een camperplek die Nico op Campercontact heeft ontdekt, een parkeerplek met een (droog-) toilet in Natuurreservaat Klåveröd nabij Ljunbyhed, op ca. 40 kilometer afstand van Helsingborg.
Daar aangekomen lijkt er in de directe omgeving van de parkeerplek niet veel te doen, behalve een uitkijktoren met steile ladders. De parkeerplek zelf is wel beschut, wat handig is bij de harde wind van vandaag, maar echt uitnodigend is het allemaal niet.
We raken in gesprek met (lees: krijgen een stortvloed van teksten over ons heen van) een echtpaar uit Dedemsvaart met een héél oude zelfbouwcamper, eentje met zelfs nog blauwe kentekenplaten. De vrouw schakelt al heel snel over op Algemeen Beschaafd Nederlands, maar de man babbelt alleen in oer-Dedemsvaart ’s dialect. We wachten wanhopig op de ondertiteling, maar die blijft helaas uit. En dan kan een gesprek (lees: monoloog) héél lang duren.
Op een kaart hebben we ietsjes verder een ander plekje bij een meertje in de buurt gevonden, dat we eerst maar eens gaan onderzoeken.
Dat blijkt een stuk ruimer en lichter te zijn en heeft – in tegenstelling tot wat de omgevingskaart vermeldt – óók een droogtoilet. We besluiten om daar te blijven, nadat we eerst even richting Ljunbyhed terugrijden tot we weer telefoonbereik (en dus internet) hebben om te zien of de wind “behapbaar” blijft. Harder dan windkracht 5 wordt het niet, dus zetten we de bus op het nieuwe plekje “met de kont naar de wind”, dan staat het hefdak lekker aerodynamisch naar de wind toe. De coördinaten van dit leuke plekje: N 56.03507 / O 013.18108.
Na een korte siësta maken we een boswandeling die op de parkeerplaats begint en er vlakbij ook eindigt. Rotsbodem en soms wel klimmen en dalen, dus halverwege gaan de jassen uit, maar het is best wel mooi.
Als we weer terugkomen staat er inmiddels een Duitse caravan naast ons en even later aan de andere kant een Duitse camper. We zijn hier vannacht dus niet alleen, maar het is hier wel heerlijk rustig.
Morgen willen we naar Denemarken, vermoedelijk naar een camperparkeerplaats bij een boer in Billund, om donderdag weer eens naar Legoland te gaan. We willen de korte overtocht vanuit Helsingborg nemen en te nieuwe tolbrug naar Fünen. Die hebben we nog nooit gereden, maar we zijn er vaak genoeg onderdoor gevaren met Stena Line en Color Line.
Vandaag is het na de eerste reisdag van onze vakantie de eerste keer dat we een hele dag in de lange broek lopen. We hebben 1½ week best wel mooi droog, zonnig en warm weer gehad, maar nu wordt het frisser en winderiger.
Woensdag 3 juli 2019 Jenny 360 / 2.300 km fiets 0 km
Wij hebben heerlijk geslapen op deze natuurplaats. Maar wanneer wij om 7.30 uur opstaan is het erg koud. Binnen is het 14,5 graden en buiten 11 graden. Toch weerhoudt het er ons niet van om ons beddengoed te gaan luchten, want dat is er weer aan toe.
Maar we ontbijten binnen en het gaspitje waar we water op koken voor de koffie en de afwas maakt het al gauw lekker warm. Om 9.15 uur vertrekken wij om op zoek te gaan naar een supermarkt. Dat lukt pas vlak voor Helsingborg en dat is meteen een giga groot winkelcentrum.
Om 11.20 uur staan we in de rij voor de overtocht van Helsingborg naar HelsingØr en even later gaan we aan boord. Deze overtocht hebben wij vroeger vaak gedaan omdat hij goedkoop was. Dat is het nu niet meer, want voor 20 minuten varen betalen we dik 50 euro. Dat is bijna de prijs van de brug over de Sont die wij op de heenweg namen. De schepen van deze overtocht zijn ook groter dan toen en de maatschappij heet nu geen Scandlines meer maar Forsea Ferries.
Om 12.00 uur zijn we aan de overkant, in Denemarken dus en meteen gooien we Duva Kampa vol met Shell V-power diesel.
Dat hebben wij nog niet eerder in deze vakantie kunnen tanken.
Even verder op de E20 eten we een broodje en zoeken een pinautomaat. Helaas die vinden we pas in een volgend dorpje. Ondertussen hebben we een paar regenbuien gehad en wisselt de zon af met wolken.
Om 15.00 uur rijden we de Storebaeltsbroen op, of te wel de Grote Belt brug. Deze hangbrug stamt uit juli 1998 en verbindt de Deense eilanden Funen en Seeland met elkaar. Hij is 4219 meter lang en 833 meter hoog. Vroeger moest je hier met een veerboot de oversteek maken. Er staat een behoorlijke wind en Nico moet beide handen aan het stuur houden. We volgen nog steeds de E20 en het is behoorlijk en opvallend druk op de weg. Zó kennen wij Denemarken helemaal niet.
Even later rijdt Jenny de Lillebaeltsbroen, de Kleine Belt brug. Ook hier staat een stevige wind, maar deze hangbrug is niet zo lang als zijn grote broer. Hij is 1700 meter lang en 44 meter hoog. Hij heeft in 1970 de Gamla (oude) Beltbrug uit 1935 vervangen.
Bij Kolding verlaten wij de E20 en wordt het rustiger op de weg naar Billund. Om 17.15 uur komen wij aan op de camper P een paar kilometer van Legoland.
Dáár willen we morgen op de fiets naar toe.
De boer heet ons meteen welkom, maar spreekt slechts een paar woorden Engels en Duits en dat ook nog door elkaar. We kunnen met euro’s betalen, maar bij het terug wisselen krijgen wij te weinig terug. We besluiten het maar zo te laten, want deze plaats kost slechts € 19,00 per nacht. Dat is een stuk goedkoper dan de camping in Billund met ruim € 50,00 per nacht. Ondertussen is het zonnetje gaan schijnen en is het warm geworden. We kunnen sinds een paar dagen weer buiten eten.
Daarna wordt het douchen en dit verslag schrijven en dan de rest van de avond luieren.
Donderdag 4 juli 2019 Nico 0 / 2.300 km Fiets 9 km
We komen pas om 9 uur uit bed. Het is hier heel stil. Maar inmiddels ook een stuk kouder en grijzer. Zon lijkt iets uit het verleden.
We ontbijten binnen en pakken onze spullen in voor een dagje Legoland. Dat ligt hier ca. 4,5 kilometer vandaan en is op de fiets dus prima te doen. Net als we tegen half elf willen vertrekken begint het behoorlijk te regenen. We besluiten nog een kwartiertje te wachten en dan is het inderdaad droog.
De eerste kilometers fietsen we over de doorgaande weg, de laatsten over een fietspad.
We komen droog Legoland binnen, maar daarna begint het weer te regenen. Af en toe is het droog, maar het regent vaker. Da ’s een beetje jammer, maar we laten het de pret niet drukken.
Legoland kost tegenwoordig een slordige € 55,- p.p. aan entree, maar daar krijg je dan ook een hoop voor. Toen we hier héél lang geleden voor de eerste keer kwamen, was er Miniland, Fabuland en Legoredo Town, het wildwest-dorp. Later kwam daar Piratenland nog bij.
Legoland is nu zeker twee keer zo groot geworden; nu zijn er o.m. Atlantis by Sea Life,
Ninjago World, Knights’ Kingdom en Adventure Land. De vroegere Camping Billund heet nu Lego Holliday Village. Ook zijn er hotels bijgebouwd en er wordt nu volop gebouwd aan Lego Movie Land, dat volgend jaar opent. Héél groot dus allemaal.
We proberen zo veel mogelijk te zien, al dan niet met capuchon en paraplu op. Wat we hebben gezien en gedaan strepen we af op de plattegrond, maar er is meer wat we niet dan wel gedaan hebben. Geeft niet; ook kijken is heel leuk.
In Piratenland nemen we in een koffietentje een héle grote koffie met koek en eten daarbij gelijk ons lunchpakketje op. Om twee uur kijken we naar “The Battle of the Brick”, een “live event” in de vorm van een ridderspel met echte paarden en echte ridders.
Best leuk allemaal.
Uiteindelijk hebben we er meer dan 5 uur sjouwen op zitten als we in het Family Restaurant neerstrijken voor “All you can eat and drink” à DKr. 215 per persoon. Het smaakt allemaal prima. Tijdens deze afsluitende maaltijd begint het buiten pas écht hard te regenen.
We helpen elkaar even later bij de fietsen in de wederzijdse regenbroeken (toen we die kochten waren we wel wat slanker…). Jenny trekt haar lange regenjas aan, Nico gaat er vanuit dat zijn Finse outdoor-jas de regen tot bij de camper wel kan weerstaan. Dát valt dus behoorlijk tegen. Terug bij de camper hangen we de natte kleding aan een lijntje onder de luifel en wat natte Nico-spullen binnen en slingeren de dieselkachel aan.
Daarna begint het douche-avontuur en dat is op deze locatie een verhaal apart. Op foto’s van deze plek op de Camper Contact-app staat naast de overnachtingsprijs van € 16,- en € 3,- voor stroom ook € 3,- voor de wasmachine en € 3, voor douchen(!). Dat bleek gisteren al 2 x € 1,- te zijn geworden. Er zijn 2 douches met één afvoer. Douche 1 krijgt dus het vuile water van douche 2 door de ruimte, omdat daar de gezamenlijke afvoer zit. Wat daar trouwens niet in loopt drijft gewoon de gang in. Maar voor die twee keer één Euro ben je de helft van de tijd bezig met temperatuur regelen. Hoe de kraan werkt is een groot geheimenis. Jenny krijgt vandaag voor haar € 2,- alleen maar koud water.
Er is hier maar één toilet en omdat de wastafel daar een mengkraantje heeft staat er als Nico naar de douche wil een Duitse dame in de WC-wastafel af te wassen en geeft de afgewassen spullen via de gang door aan haar man die in de verblijfsruimte staat af te drogen. Je zult maar nodig naar de WC moeten……. Het betreffende gezin kampeert hier vermoedelijk in een tent, want ook die staan op deze camperparkeerplaats. In de regen in een tent afwassen is ook niet alles, maar om dan de enige WC te gebruiken?
Geeft allemaal niks. Morgenochtend breken we op en we willen dan via Bredebro rijden en daar een tussen(shop-?)stop maken bij de Ecco fabriek en de Ecco Outlet-winkel. Wie weet zijn daar leuke schoenen te scoren.
Mede afhankelijk van het weer en ons humeur zien we daarna wel hoe we terug rijden en of we dat in één dag of in twee dagen doen. We denken erover om via de kustroute door Denemarken en Duitsland terug te rijden en bij Glückstadt de veerboot naar Wischhafen te pakken. Duurt wel langer, maar is bij leuk weer best wel ontspannen. We gaan het morgen allemaal zien. Als het dan maar droog is…..
Vrijdag 5 juli 2019 Jenny 620 / 2.920 km, fiets 0 km
Het is kwart over acht wanneer we opstaan en even later schijn de zon!
We ontbijten wel binnen, want het is nog niet warm genoeg. Om 10.20 uur hebben we alles weer ingepakt, het vuile water geloosd en kunnen we vertrekken.
Via allerlei tussendoor weggetjes rijden we naar Bredebro, waar de Ecco-fabriek staat. Er is ook een Outlet-winkel bij en het lukt ons om mooie schoenen te scoren. Nico koopt een paar waterdichte grijze sportschoenen met een bijzondere snelsluiting. Jenny koopt een paar zwarte wandelschoenen en een paar sandalen. Helemaal blij verlaten we de winkel. Met dank aan zus Mieke, die ons het adres appte.
Omdat de wegenkaart van Denemarken thuis ligt rijden we op Garmin én de kaart die in het Deense campingboekje zit. Om 14.00 uur zijn we bij Tønder, bij de Duitse grens.
Via Weg 5 rijden we naar Glückstadt en het is een bijzonder mooie route. Een deel van Weg 5 is autosnelweg, maar nog steeds heel rustig. Bij Itzehoe moeten we er af en rijden het laatste stuk naar de veerboot in Glückstad die ons over de Elbe zal zetten. Om 16.30 uur komen we daar aan en het blijkt dat we geruime tijd moeten wachten voor de oversteek. Langzaam schuiven we door in de rij voor ons en twee uur later zijn wij aan de beurt om naar de overkant te varen. Dat duurt zo’n 20 minuten en dan zijn we in Wischhafen.
Via Weg 495 komen we op de A27 die naar Bremerhafen gaat. Onderweg stoppen we voor soep en brood en verkwikt gaan we verder. Dan een stukje Weg 437 en ook daar is het lekker rustig rijden.
Nico weet een camperparkeerplaats in Dedesdorf, maar omdat het sanitair op slot zit, vinden we het maar niks. We rekenen uit hoe ver we van Zwolle zijn en dat blijkt drie uur te zijn. Dat vinden we voldoende om deze avond nog te halen. Het is 20.50 uur wanneer Jenny de Wesertunnel in (en weer uit) rijdt. De laatste chauffeurswissel is op de A28, vlak voor Leer. Dan tanken we Duva Kampa nog even helemaal vol en kopen wat chocola om wakker te blijven. We stellen Garmin in op Groningen, want anders wil die ons naar Bremen hebben. En daar willen we juist vanwege de vele wegwerkzaamheden niet zijn.
Om 22.25 uur passeren we de grens met Nederland en om 23.45 uur zijn wij weer thuis, in onze eigen Duijventil. Onze ervaring is dat het heel goed te doen is om via Noord-Duitsland over voornamelijk tweebaanswegen te rijden en Bremen en Hamburg met hun drukte over te slaan. De wachtrij bij de Elbe veerboot was wel erg lang, maar die hebben we benut om uit te rusten en te ontspannen.
Einde van deze heerlijke zomervakantie, waarin we aanvankelijk naar Ile d’Oleron in Frankrijk zouden gaan. Maar toen bleek dat het daar net zo warm als in Zweden zou zijn en de kilometers elkaar niet veel scheelden, kozen wij voor het Noorden. Een goed keuze bleek achteraf, want wij hadden schitterend weer, terwijl er in Frankrijk een hittegolf heerste.
Voor de foto’s van deze vakantie: klik hier.