Babykamer
Toen onze (tweede) zoon Paul werd geboren hadden we nog geen babykamer voor hem. Maar aangezien de huiskamer boven leeg was, hadden wij genoeg ruimte om ‘s nachts de wieg neer te zetten. Overdag mocht hij op de kraamkamer verblijven. Paul was 6 weken toen Nico in februari 1984 in de voormalige huiskamer van het bovenhuis weer een muur plaatste, zodat het twee kamers werden. De muur van het kleine kamertje zette hij wat meer in de voorkamer, zodat dit kamertje groter zou worden. Dit “vergrote” kamertje werd de babykamer.
De voorste kamer werd de slaapkamer van Mark, maar of we die meteen van een “slaapplateau” hebben voorzien weten we niet meer zo goed. In elk geval maakten wij toen of wat later van een deel van die kamer een kastenkamer, met daarboven een speel- / slaapplateau. Dit omdat de voormalige woonkamer veel te groot was voor een kind alleen.
Zolderuitbouw
In juli 1984 maakte Nico samen met “buurman Jos” een zolderuitbouw met balkonnetje aan de achterzijde, daar waar eerst de kinderkamer/logeerkamer was. De bedoeling was dat we die kamer er bij zouden gaan verhuren. Daarom maakte Nico van de werkzolder een keukentje voor de twee kamerbewoners die op de zolderetage zouden gaan wonen. Immers, in het benedenhuis was achter de keuken een nieuwe werkkamer annex logeerkamer gecreëerd. Een grotere plek dus voor alle gereedschap en toebehoren die nu eenmaal bij een klusser horen.
Badkamer
De keuken op de eerste verdieping was nu ook niet meer nodig en werd volledig gesloopt om er een badkamer voor onszelf van te maken. We wilden een ligbad en een aparte douche. Van dat ligbad hebben alle kinderen in onze familie veel plezier gehad, inclusief wijzelf natuurlijk.
Die badkamer was een flinke klus, maar omdat we gewoon de doucheruimte op zolder konden gebruiken, was er ook niet echt haast mee. En tussendoor hadden we natuurlijk ook de gewone onderhoudsklussen.
Nico begon in januari 1985 met de badkamer en voor de verjaardag van Jenny (18 febr.) van het volgende jaar was hij klaar. Een heel jaar hadden we dus nodig gehad om een badkamer te maken. Eigenlijk was zo’n dip in onze verbouwingsperikelen heel logisch, want de boog kan niet altijd gespannen zijn en blijven.
Schuur
In april/mei 1986 was het tijd voor een nieuwe schuur. We gebruikten ramen van het huis van (O)Pa en (O)Ma Duijf, want hun huis kreeg nieuwe puien. Die ‘bovenlichten’ van hun huis hebben vele bestemmingen in ons huis gekregen. Maar ook twee deuren kregen bij ons een herbestemming. Hergebruiken is natuurlijk heel milieuvriendelijk, maar in de jaren 80 leefde dat nog niet zo sterk als nu. Voor ons was het meer voor onze portemonnee. Nico gebruikte de oude fundering van de schuur, maar maakte hem ook een stuk groter.
Tuin
In de winter van 1987-1988 maakten we een nieuw tuinontwerp. We wilden het gras eruit hebben, want het groeide niet goed. Wat we ook deden, het gras werd niet mooi. Waarschijnlijk lag dat aan de grote boom achter in onze tuin, die gaf veel schaduw en trok veel water uit de grond.
Wij wilden graag verschillende terrassen in onze tuin, met makkelijke perken er omheen. Wij tekenden alles uit en met behulp van uit krantenpapier geknipte grindtegels en andere siertegels berekenden wij wat we nodig hadden.
In januari 1988 begon Nico met graven, de grond van de ene plaats moest naar de andere plaats, zodat er hoogteverschil tussen de terrassen zou ontstaan.
Zand moest er komen, veel zand! Jenny zag dat het zand van de zandbak van de basisschool werd ververst: Honderd kruiwagens gingen eruit en honderd met vers zand kwamen er in. Zij vroeg aan de kruiers wat zij met het oude zand deden. “Wilt u het hebben mevrouw?”, vroegen ze en beloofden 20 kruiwagens voor ons huis te dumpen. Wij waren niet thuis op dat moment, want we waren een andere auto aan het kopen. Tijdens de proefrit reden we door onze straat en schrokken ons een hoedje. Een enorme bult zand lag er op de stoep, – geen mens kon er meer langs- en alle kinderen uit de buurt speelden er in. Niet 20, maar alle kruiwagens waren voor ons huis gedumpt.
Dat werd een lange avond kruien om de stoep weer begaanbaar te maken en ook de dagen er na reed menig kruiwagen door de kamer naar achteren. Maar de tuin werd heel mooi met de verschillende cirkelterrassen en tot nu toe hebben wij dat –weliswaar links en rechts aangepast- nog steeds zo.
ga verder naar onderhoud