Aanvraag vergoeding Blefaroplastiek onderoogleden
Zwolle, maart 2004
Aan Zorgverzekeraar "mijn ziekenfonds"
Ter attentie van de medisch adviseur
Geachte meneer, mevrouw,
In uw brief van 24 februari vraagt u mij een aantal foto’s op te sturen van de aandoening waarvoor ik een behandeling heb aangevraagd. Ik heb de oogziekte van Graves en vind het heel moeilijk om over mijn kwaal te praten als ware het een paar schoonheidsfoutjes. Ik heb dan ook een serie foto’s laten maken door mijn zoon en meegestuurd en wil daar graag mijn verhaal bij vertellen. Toen bij mij in 2001 de oogziekte van Graves werd vastgesteld (zie foto 1) werd ik naast de oogklachten zelf (traanogen, droge ogen, pijnsteken, slecht zien) ook psychisch belast met een asymmetrisch uiterlijk. Op de foto is duidelijk de rechterooglidretractie en het opgezwollen vetweefsel (worstjes) boven de ogen te zien. Op dezelfde foto zijn de onderoogleden nog mooi glad.
Toen ik in 2002 bij dokter S. in het Orbitacentrum kwam om mijn Graves-ogen op de meest professionele manier te laten behandelen waren ook mijn onderoogleden al in het proces betrokken (zie foto 2).
In 2003 was de oogziekte in rust en uitgeblust en ik onderging in augustus een Blefaroplastiek aan de bovenoogleden. Tevens werd er aan mijn rechterooglid een spiercorrectie verricht. Hoewel ik de operatie als niet echt plezierig heb ervaren, was -na enkele weken- het resultaat dat daarentegen wel! (zie foto 2).
Juist door het mooie effect van mijn bovenoogleden, gingen de wallen van de onderoogleden steeds meer opvallen. Dokter S. vindt het nu tijd om ook daar iets aan te doen, ook al omdat de ingreep aan de bovenoogleden zoveel verbetering gaven. Hij verwacht dat ik met een tweede operatie mijn oude vertrouwde uitstraling weer terug zal krijgen.
Op foto 4 en foto 6 ziet u welke dikke wallen ik van de oogziekte heb overgehouden. Aan het begin van de ziekte (zie foto 1) was dit helemaal nog niet het geval. Op foto 3 en foto 5 kunt u zien hoeveel huid ik overgehouden heb nadat de ziekte uitgeblust was: als ik het met twee vingers oppak, blijft het enige tijd staan. Wat ik ook aan de ziekte heb overhouden is haarverlies! Op mijn hoofd heb ik daar niet zoveel last van gehad, gelukkig. Maar op de rest van mijn lichaam wel. Voor sommige delen van mijn lichaam niet erg (scheelt scheerwerk), maar in mijn gelaat hinderlijk! Als u de foto’s 2 t/m 6 vergelijkt met foto 1, ziet u dat ik veel wenkbrauw- en wimperhaar ben kwijtgeraakt. Nu gaat het in de aanvraag tot vergoeding van de behandeling niet om mijn oogharen en wenkbrauwen; ik wil u hiermee alleen laten zien dat er bij de oogziekte van Graves meer aan de hand is dan een schoonheidsfoutje.
De aanvraag voor een behandeling van de onderoogleden bestaat uit een Blefaroplastiek, hoewel ik ook een lichte onderooglidretractie aan mijn linkeroog heb, hoeft daar waarschijnlijk niets aan te worden gedaan. Waarschijnlijk zal die door de Blefaroplastiek verbeteren, zo niet opgeheven worden. Voor mij is de operatie geen “Plastische Chirurgie”, maar een “rehabilitatie” naar mijn oude gezicht. Ik heb er niet om gevraagd de ziekte van Graves te krijgen, zeker niet de oogziekte daarbij. Het is mij overkomen, helaas, maar door een relatief kleine ingreep kan ik weer worden zoals ik was. De ingreep kost volgens dokter S. in een privé-kliniek € 1500, maar kan ik helaas niet van mijn inkomen als verpleegkundige betalen. Daarom hoop ik dat u begrip toont voor mijn specifieke situatie en mij toestemming geeft voor deze behandeling.
Ik wijs u op het artikel “de ogen zijn de spiegels van de ziel” van de Nederlandse Vereniging van Gravespatienten (nu overgaan in Schildklier Organisaties Nederland, SON) , waarin aan artsen wordt uitgelegd wat de oogziekte voor de betrokkene eigenlijk betekent.
Ik hoop dat zowel de foto’s, deze brief, alsmede de brief van Minister Hoogervorst en de aangegeven informatie op internet u er toe zullen besluiten mij een positief bericht toe te zenden.
Ik zie uw antwoord graag binnenkort tegemoet,
Met hoogachting,
Jenny